Status update - 30 april 2021 om 17:05 uur
Vandaag al vroeg wakker, zoals ik als kind had als ik op schoolreisje ging. Om 8 uur stond ik al gepakt en ga(rug)zakt om te vertrekken. Ik zou het ontbijt afzeggen om vroeg te vertrekken. Eenmaal beneden werd mij gezegd dat het pinapparaat het niet deed. En of ze ontbijt voor onderweg voor me moesten klaarmaken? Of ik maar even wilde gaan flappentappen. Als ik dan toch geld moet halen, maken jullie dan maar een uitgebreid ontbijt voor me. Zo volgzaam als ik ben loop ik de deur uit op zoek naar een flappentap. Na 3 keer de weg te hebben gevraagd en een rondje te hebben gelopen, ben ik het zat en ga terug naar het hotel. Als ik daar aankom staat er een andere vrouw achter de balie die zegt dat de pin het wel doet. Inmiddels is ook mijn ontbijt klaar in 2 veel te grote dozen. Ik eet de banaan van mijn lunch van gisteren op en zet er stevig de pas in om voor 13:30 in de trein te zitten. Ik vraag me af of ik het ga halen om in de dal-uren te reizen. Omdat ik vanuit Valkenburg eerst 1,7 km naar de route moet lopen gebruik ik mijn telefoon voor navigatie. Toch mis ik ergens een afslag en kom uit in Houtem. Ik besluit i.v.m. tijd een alternatieve route te nemen. Om ongeveer 10 uur belt Frits, een gepensioneerd collega die in Cadier en Keer woont. Of ik al onderweg ben en waar we elkaar kunnen treffen. Ik besluit mijn alternatieve route door zijn straat te laten lopen, maar daarvoor is de snelste weg over de Bemelerberg. Weer een lekkere klim, maar erg mooie route. Bij Frits en Els krijg ik een heerlijke punt rijstevlaai met slagroom. Bij mijn tweede bak koffie krijg ik er weer een halve punt vlaai bij; dan heb ik gelijk geluncht. Na zo’n 3/4uur ga ik weer verder en heb de hoop dat ik buiten daluren reis al opgegeven. Dan maar bijbetalen als het moet. Frits zet me af op de route waar ik Maastricht in loop. Dwars door het centrum moet ik naar de Pietersberg die eigenlijk vrij laat echt begint te stijgen. Boven op de top loop ik om de ruïnes heen en laat een paar passanten foto’s van me maken terwijl ik helemaal alleen een klein flesje prosecco opendraai. Na die klim smaakt dat heerlijk en lest de dorst voor een paar minuten. Daarna loop ik naar het officiële eindpunt van het Pieterpad; het panorama platform boven de afgraving van de Pietersberg. Een lichte emotie overvalt me: heb ik toch weer geflikt. En ik ben blij dat het doel voor mezelf is bereikt. Na nog een paar foto’s is het tijd om af te dalen naar het station. In Eindhoven stap ik over op de intercity naar Den Haag. Als er controle komt wordt mijn spits reizen met de mantel der liefde bedekt. Ik dommel een beetje in en ben blij dat ik Den Haag binnen rijd. Na 7 minuten zit ik in de bus en app Coby dat ik rond 18:30 op het plein aankom. En na het uitstappen vliegt een enthousiaste hond op me af en krijg ik een heerlijke knuffel en zoen van Co. Blij dat ik haar weer kan vasthouden. Dit was een mooie afsluiting van een mooie nuttige reis. Tot ooit!
Status update - 29 april 2021 om 10:27 uur
Als ik na een heerlijke nachtrust en goed ontbijt de deur uit stap, schijnt de zon. Ik steek schuin de markt over om de Kollenberg op te lopen. De weg ligt verdiept in de uitgegraven sleuf naar de top. Langs de kant staan alle etappes van de kruiswegstatie van Jezus afgebeeld. De eerste keer dat hij viel, de tweede keer dat hij viel en als beloning gegeseld wordt en zo alle stukjes tot het Christusbeeld bovenaan de Kollenberg.
Status update - 28 april 2021 om 10:21 uur
Vanuit Montfoort is het even puzzelen; althans voor mij. Mede wandelaars zeggen hetzelfde; men is niet kwistig geweest met bewegwijzering. Voorbij kasteel Montfoort loop ik een eind tegen de heuvel op als ik achter me hoor roepen “mijnheer mijnheer” op z’n Limburgs. Ik blijk verkeerd te lopen; de man loopt een stuk met me mee en wijst me de omleiding die niet door Duitsland loopt.
Na een kilometer of 5 houd ik rust bij een vijver; Kranenbroek. De stilte is oorverdovend. Zo lekker; in de vijver zie ik een meerkoet zwemmen die af en toe onderduikt; misschien nog een gewoonte uit WO2? Als ik een kikker hoor kwaken zie ik mezelf weer zitten langs de boerensloot naast de oude Vinkenlaan tussen de boerderij Kerketuinen en Loosduinen. Ik eet er mijn boterham en krentenbol op en drink een icetea. Na een half uur genieten loop ik weer verder. Boven een veld zie ik twee buizerds die een mooie baltsvlucht opvoeren.Ik sta er 5 minuten ademloos naar te kijken. Bij Slek aangekomen moet ik kiezen voor een stukje door Duitsland of omleiding door Nederland. Ik zie dat ik al een stuk loop via de omleidingsroute. Als een man naast me komt lopen vertelt hij me dat dit de beste optie is omdat de Duitsers in deze regio iets strenger controleren ivm drugshandel. Je zal maar geen recente testuitslag bij je hebben. Via Susteren en Nieuwstadt kom ik in Sittard, waar ik eerst bij mijn B&B langsloop om mijn tas af te gooien. Als ik binnen kom wordt er gelijk een Hertog Jan aangeboden. Dat sla ik niet af, zodat mijn eerste pils om 15:45 al naar binnen glijdt. Wat kan zo’n simpel biertje toch een euforische beloning zijn! Ik laat hem goed smaken. De eigenaresse Gerli, moet de badkamer en mijn logeerkamer nog in orde maken, en staat ondertussen nog een vlaai voor me te maken. Ik ga even het centrum in om nieuwe Deo te halen, iets drinken en wat eten. Het wordt een heerlijke Witbier en een kom garnalen soep met stokbrood. Ik hoop dat ik nog een stuk vlaai krijg zoals Gerli beloofd heeft. Om 16:30 verlaat ik het gezellig drukke terras om nog een Deo te halen. Ook koop ik gelijk flesjes voor onderweg en een appeltje voor de dorst. Hopelijk blijft het morgen droog. Voor vanavond even rust en nog lekker FaceTimen met Co. Morgen hopelijk merendeel droog itt de weersverwachting.
Status update - 27 april 2021 om 15:57 uur
Omdat ik elke ochtend vroeg wakker ben had ik besloten een half uur eerder op te staan en ook eerder te gaan lopen. In Boukoul is het stil op straat. En omdat het stu van Swalmen naar Boukoul van de etappe van vandaag afgaat, loop ik vandaag maar 18 km. Genoeg vind ik. Ik loop door een Spickerbroek; nooit geweten dat dat kon; het is een broekbos bij kasteelhoeve Zuiderwijk Spick; Spieker betekent graanopslag. Halverwege mijn tocht kom ik langs een stuk Ijzeren Rijn dat geen dienst meer doet vanwege de Betuwelijn.
Ik moet veel over gebroken puin paden en graslanden. Als ik bijna een grasland uit loop, komt er en vrouw van middelbare leeftijd met 3 hondjes en en kinderwagen aanlopen. Gekscherend zeg ik tegen haar: u bent de honden en baby uitlaat service van het dorp? Waarop ze een vierde hondje in de kinderwagen laat zien. Hij zit in de kinderwagen omdat hij niet goed kan lopen. Geen wonder denk ik die krengen zijn alle 4 tonnetje rond. Direct erachteraan zegt ze dat als ze hem laat lopen, dat hij hipt als een konijn. Ik kon mijn opmerking niet meer binnen houden: oh dan wordt hij vast voorbereid op zijn optreden met kerst uit een ovenschaal. Ach nee dat kan ik niet over mijn hart verkrijgen, zei ze geshockeerd. Ze wees me nog wel vriendelijk de weg. Een stuk verder kom ik bij Melick over een rottig stuk keienweg. Blijkt het een oude Romeinse weg naar Mederiacum te zijn zoals Melick 2000 jaar geleden werd genoemd. In de verte zie ik een paar kerktorens in Romaanse stijl opdoemen. Het blijkt de basiliek van st. Odilienberg te zijn. Op het dorpsplein nuttig ik mijn broodje en blikje icetea. Montfoort is een km of 5 verder en rustig wandel ik daar naar toe. Ik kan nog niet terecht want iedereen is naar de plaatselijke speurtocht voor kinderen. Een heel enerverend evenement voor de locale jeugd. Terwijl ik wacht loop ik naar de supermarkt om even een biertje te kopen, aangezien er nog steeds nergens een terras open is. Op een stoel op het terras van mijn B&B geniet ik van dat koude gerstenat. Toen de eigenaresse van de B&B thuiskwam bleek dat ze ondanks de status eetcafé geen eten en geen drinken voor de gasten had; alle restaurants zijn dicht; dus zelf maar weer even naar de Coop voor een maaltijd salade. Als ik naar buiten loop hoor ik iemand roepen”Richarchd (op zijn Limburgs). Het is Sonja fiebop zoek is naar een hotel waar hij ook een avondmaaltijd kan nuttigen, ik wens hem/haar sterkte en loop naar de Coop. Voor vanavond zit er weinig leven in de brouwerij, dus laat ik het hierbij voor het verslag van vandaag.
Status update - 26 april 2021 om 09:50 uur
Als ik wakker word is het nog schemerig. In deze woonwijk weinig natuur geluiden. Ik kijk op mijn gemak journaal vanaf mijn bed en blijf liggen tot 7:30. Al oM 9:00 het ontbijt boven wordt gebracht, zit ik al gedoucht en geschoren klaar om aan te vallen. De koffie die er bij zit smaakt beter dan de koffie uit het apparaat dat op de kamer staat. De wandeling naar Swalmen is 24,3 km dus met een beetje doorstappen zal ik er rond 3 uur zijn. Het is we een prachtige omgeving met o.a. Kasteel Holtmuhle en andere historische gebouwen. In deze omgeving kan je de ridders er zo bij denken. Zo’n 10 km loop ik over een grenspad. Links Duitsland, rechts Nederland. Ik haal een stel in en raak aan de praat met hen; beiden uit het onderwijs waarvan de vrouw met moeilijk lerende kinderen. De vrouw vertelt me dat hun vakanties telkens worden gefrustreerd door nierproblemen van haar man, die 12 jaar geleden nierkanker heeft gehad. Ze heeft ook wel eens behoefte aan een moment alleen, zonder de zorgen om haar man. Bij een korte pauze sluit een man aan met een paardenstaart, bijgewerkte wenkbrauwen en een mannenlichaam. Ik loop verder naast de man met nierproblemen en die doet vanuit zijn optiek de thuisproblematiek. Ik luister geduldig zonder te oordelen. Na een rustpauze komt de M/V naast me lopen en vertelt me dat hij transgender is; geen verrassing voor me na mijn eigen waarneming; alleen zijn Ron Brandsteder stem maakt het erg vreemd. Hij is helemaal omgebouwd; alleen moet hij nog leren zijn kopstem te gebruiken. Wil ik dit weten, dacht ik nog. In Swalmen trakteert hij me op een biertje uit de supermarkt. Terwijl we dat op een bankje nuttigen gaat hij op zoek naar een slaapplaats en bekijk ik de route naar de mijne. Ik ben blij dat hijzij niet vraagt of hij met mij mee mag; ik heb daar toch zo mijn bedenkingen bij. Mijn B&B blijkt nog 3,5 km verder te zijn; maar wel met de voordeur aan het PP. Heeft Co toch weer goed voor me geregeld. Als ik in de buurt van mijn locatie kom, hoor ik vanaf een bankje mijn naam roepen. Jij bent zeker Richard. Alsof iedereen mij kent reageer ik laconiek. Wat wil je drinken? Na die 3,5 km lust ik ook wel zo’n biertje waar zij zich mee zitten te laven. Terwijl het biertje door de vrouw in de zon wordt klaargezet, krijg ik een rondleiding door mijn stulpje. Eenvoudig, maar functioneel. Ik zou er mijn vrouw niet mee naar toe nemen; dat zou een afknapper zijn, maar voor een eenzame PP wandelaar is het prima.
Na die heerlijke Weissen bestel ik een pizza, die een half uur later wordt bezorgd. Ik schijf mijn blog af en kijk wat TV. Nog 4 dagen en dan ga ik weer naar Co die ik nu ga FaceTimen.
Status update - 25 april 2021 om 18:35 uur
Vandaag heerlijk wakker geworden diagonaal in mijn tweepersoonsbed in het B&B van Dinie Wijnen in Swolgen. Zelf een paar broodjes afgebakken in de airfryer. Lekker koffie en sappie er bij en Ries kan weer aan de wandel. Na een half uur word ik gebeld door Dinie; ik was mijn toilet tas vergeten met mijn medicijnen er in. Dus weer terug naar de Jan van Swolgen straat om mijn tas op te halen. Ik had al 4 km gelopen en was weer aan het begin van mijn etappe. En maar weer op pad. Na een paar honderd meter loop ik Swolgen weer uit, waar ik word toegelachen door een paard. Als hij dat voor mij doet mag hij ophouden met dat gehinnik. Het is lekker fris, maar na een uur krijg ik al zo warm van het doorstappen, dat ik mijn jas alweer uit doe. In het bos is het heerlijk. Het pad loopt tussen moerassen door, waar tussen de zwarte modder wat verspreidde bomen staan overwoekerd door mos. Soms moet je er over een flonder pad doorheen. Het natuurreservaat Schuitwater is prachtig. Na een paar kilometer kom ik door Zwaanenhelke, een gehucht met een paar huizen.
Tot aan Grubbenvorst is het een mooi oerbos waar nog enorm dikke bomen staan. Als ik Grubbenvorst uit loop, kom ik bij de Maas die ik oversteek met een pontje. Aan de overkant loop ik voor Velden langs. Er wordt hard gewerkt door aspergestekers die met busladingen worden aangevoerd. Het merendeel is Pool. Als het zwarte plastic van de bedden word getrokken, zie je overal witte kopjes uit de bedden steken. Er staan al aardig wat kistjes op de wagen klaar voor de groothandel. Langs de route staan verschillende mooie kapelletjes. Het lopen door de uiterwaarden van de Maas is lastig omdat door de hoeven van galoway runderen de bodem een en al hoefadruk is, hard geworden door de zon en de droogte. Ik moet stevig in mijn schoenen staan om niet te zwikken.
Status update - 24 april 2021 om 20:11 uur
Na een nacht in een iets te kort bed, sta ik na het ontbijt ruim op tijd klaar en wacht op Peter. Hij loopt vandaag met me mee. Ik heb hem gelokt met een afstand van 19 km, maar inmiddels heb ik uitgevonden dat het 29 km wordt vandaag. Van meet af aan stappen we stevig door en alras steken we de Maas over. Vlak daarna zien we een buizerd opvliegen uit de bomen naast het pad. Op weg naar Vierlingsbeek lopen we een tijd langs de oever van de Maas. Om via Holthees en Smakt richting Wanssum te lopen. Door al ons geouwehoer missen we de afslag naar Wanssum en komen we uit in Oostrum. Na heroriëntatie besluiten we via de Sparrendreef door te lopen naar Meerlo m.b.v. een navigatie app op Peer zijn telefoon. Voordat we in Meerlo zijn, zitten we alweer op de PP route. Ik voel mijn voeten al wel, maar stap driftig door met het eindpunt in zicht. Na Meerlo is het nog een paar km naar Swolgen waar even voor vijven neerstrijken op een paar picknick banken voor een restaurant waar we take away Texelsbier kopen en als beloning van een lange wandel dag met een AAAAH in stereo de eerste slok naar binnen gieten. Ooh wat is dat lekker! Omdat de bus voor Peer te snel komt om lekker te kunnen genieten van het bier besluiten we hier een Turkse pizza te nemen en nog een bier, waardoor Peer de bus van 18:20 moet nemen. Na tweeënhalf uur krijg ik een app dat hij thuis is en in bad kruipt. Wat een heerlijke leuke afwisselende dag was dit. Peer heeft het goed gedaan voor een ongetrainde loper! Nu nog even mij schatje welterusten FaceTimen en dan ga ik ook moe maar voldaan onder de wol.
Status update - 23 april 2021 om 19:16 uur
Vanmorgen om 7 uur werd ik wakker na een heerlijk 9,5 uur te hebben geslapen. Samen met JJ en MJ ben ik naar het ontbijt buffet gegaan waar we ons ontbijt konden samenstellen om mee te nemen maar onze kamer. Was weer heel gezellig samen. Om 10 uur bracht JJ me naar het punt waar ik gisteren van het PP was afgelopen. Mijn volgende adres is in Afferden, 10 km voorbij het eind van deze etappe.
Status update - 22 april 2021 om 18:29 uur
Vanmorgen lekker uitgeslapen tot 7:45. Uitgebreid ontbijt; het mag mij aan niets ontbreken. En wat ik vraag wordt op tafel gezet. Vandaag eigenlijk een stukje van 14 km, maar ik maak er 18 van om uit te komen bij neef JanJaap en MarieJose. Het is een mooie tocht langs de Duitse grens; eigenlijk zou ik een stuk door Duitsland heen lopen, maar neem toch de omleiding door NL vanwege de Corona maatregelen. In de bossen is het een en al gekwetter van vogels. Heerlijk om daar helemaal alleen tussendoor te lopen.
Status update - 21 april 2021 om 19:07 uur
Vanmorgen vroeg werd ik gewekt door de broer van Arie Haan ... kukeleku. Een haan die op repeat stond. Ik had om 9:00 ontbijt besteld, dus ik draaide Me nog maar eens om. Lekker doezelen. Om een uur of 8 ben ik er toch maar uitgegaan om te soppen. Na het gezellige ontbijt met Willem en nog een paar gasten, ben ik aan de wandel gegaan. Van Willem krijg ik aanwijzingen hoe ik het snelst op het PP kan komen en waar de omleiding begint. Het bordje omleiding wordt al snel gevonden. Echter daar na komt er geen enkele aanwijzing meer, tegen de tijd dat ik niet meer weet waar ik ben en mijn Google maps wil gebruiken, zie ik een witrood pijltje dat richting Duitsland wijst. Op dat moment kom ik mensen tegen die me duidelijk maken dat de omleiding onzin is en dat je makkelijk het PP door Duitsland kan nemen. Dat doe ik dan ook; onderweg vraag ik de weg aan een Duitse vrouw de weg die ze mij behulpzaam wijst. Gelukkig geen grune polizei tegengekomen. Al met al heb ik 3 km over Duits grondgebied gelopen. Daarna vervolgd ik mijn weg langs de Rijn; ik kom Nederland binnen in de buurt van Spijk om vervolgens naar Tolkamer/Lobith te lopen. Om bij het pontje naar Millingen te komen moet ik een roteind over de Rijndijk. Dat stuk bevat verschillende zand:grindafgravingen waardoor ik flinke stukken moet omlopen. Uiteindelijk ben ik om 15:45 bij het pontje waarvan de schipper op mij had gewacht toen hij me op de dijk zag aankomen. Voor een ruimhartige beloning van €1,50 zet hij me over. Bij de Aldi haal ik mijn avondmaaltijd en 2 flesjes drinken voor morgen. Bij binnenkomst wordt ik onthaald met een ijskoud biertje; aaaaah wat is dat lekker na 23,3 km en 6 uur lopen. Al met al een prachtig afwisselend stuk door Ned/Duitsland. Moe maar voldaan zak ik neer op mijn bankje, nuttig mijn maaltijd en kijk wat TV.
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact