Dag 13 van Riolobos naar Aldeanueva del Camino
Geplaatst
op 18 mei 2018 om 19:49 uur
Op een vrijdag de 13e dag dat beloofd wat
Na een goede nachtrust alles ingepakt ontbijt en karren maar.
Na een rustig maar koud begin ging het erg lekker. Na 20 km kwam er een onverhard stuk waarbij we halverwege relatie technisch besloten hebben om te rijden via de verharde weg.
Onderweg kwamen we een NL stel tegen die bleken ook de avond ervoor in het camping restaurant gegeten te hebben. Uiteraard elkaar vriendelijk gegroet en onze weg vervolgt. Op de hoogvlakte in de echte midle of niks begon de lucht wel erg te betrekken en de eerste regendruppels kwamen naar beneden, af en toe een bliksem en goede harde knetter. Dus besloten we ons maar om te kleden in onze regenoutfit. Onze NL bleken het zelfde te doen. Rustig trappend door de regen vervolgenden we onze weg. Het onweer werd toch heftiger, dus toch maar even schuilen achter een stenen muur tot het iets minder werd. Onze weg vervolgd en ingehaald worden door de NLers en wij hen weer inhalen. Uiteindelijk komen we op het punt dat we onder de bekende boog van Caparra konden door fietsen. Dit was nog 5 a 6 km onverhard maar wel vlak. Inmiddels was de rustige regen verandert in een milde tropische bui (9 graden )met heftig onweer we konden schuilen bij een boerderij en uiteindelijk stonden we daar met 6 man dicht tegen het huis aan gepakt te wachten tot het beter werd. Een Peligrino was zo slim aan de boerin te vragen of we binnen konden schuilen, we mochten naar de schuur waar we zeker een uur hebben gewacht tot het beter weer zou worden en de onweer op zou houden. In tussen tijd werd de schuur voller er voller een groep van 6 mountainbikers compleet doorweekt en nog 2 Peligrinos kwamen ook schuilen. Jeetje wat een weer, tussen de touwtjes waar de kippen werden opgehangen om te plukken na het slachten hebben we veel gekletst met de NL ers en een paar Spanjaarden. Gelukkig het werd iets beter, het onweer trok langzaam weg dus richting fiets en over het onverharde pad naar Caparra toe.
Het pad was een kleine rivier met heel erg grote plassen na 750 m besloten om te draaien de fietsentassen voor raakte het water en de banden gleden af toe weg.
Met een omweg verhard de weg vervolgt en in een dorpje een bar gezocht om wat te eten. Bin toeval zagen we de NL ers weer hebben gezellig gezamenlijk het menu de Dia gegeten.
Na het eten was het droog in een rap tempo werd het weer behaaglijk warm van 9 naar 21 graden en een zonnetje.
We besloten de snelste weg naar het volgende dorp te nemen om een hotelletje te zoeken. Maar war gebeurt er 3 km voor het hotel brak letterlijk weer de hel los dus pakkie aan en gaan, de moreel was ver te zoeken en de vermoeidheid was groot. Wat is 3 km dan toch ver.
Enfin aangekomen bij het hotel, kamer gekregen heerlijk gedouched ff op bed en nu een welverdiend biertje
Vandaag echt een 13e dag met een gaatje hopelijk gaat het mogen beter
Reacties
Gé
Geplaatst op 18 mei 2018 om 20:08 uur
Jeetje, wat een putdag. Hopelijk hebben jullie nu alle onheil gehad. Maar goed dat er hotelletjes zijn onderweg. Anders is het allemaal kommer en kwel. Morgen met frisse moed weer verder! Eet smakelijk zo
|