Aankomst in Paramaribo
Geplaatst
op 11 februari 2019 om 12:44 uur
Verdorie, de tweede keer dat ik deze blog typ omdat ik per ongeluk op terug duwde. Nu even wat beknopter haha.
Vandaag de eerste dag in Paramaribo, zo gek dat we gisteren nog op Schiphol stonden, dat lijkt alweer zo ver weg. De vlucht van 9 uur is snel voorbij gegaan, we kregen lekker eten zoals pizza en ijsjes en een overheerlijk toetje wat als monchou smaakte. We zaten langs een hele aardige Surinaamse man die ons veel vertelde over het land.
Toen we eenmaal waren aangekomen werden we overdonderd door de warme lucht, dat zijn we niet meer gewend in Nederland. Om het land binnen te mogen moesten we in een lange rij staan om ons paspoort en een ingevuld briefje te laten zien. We hebben lang in de rij gestaan maar gelukkig hadden we WiFi.
We werden opgehaald door een collega van de stageplaats van een meisje die mee is. Ze was erg aardig en wist veel over Paramaribo te vertellen. Bij het voorstellen kwam al de eerste cultuurverschil, want 'hoe begroet je iemand in Suriname?'. Ik zag het andere meisje struggelen dus ik koos simpel om een hand te geven en mijn naam te zeggen.
Tijdens de uur durende rit van de Zanderij (het vliegveld) naar Paramaribo zagen we hoe mensen leefde in Paramaribo. Er stonden veel huisjes naast een autoweg (waar ze ook links rijden, erg gek om te zien) en kinderen waren buiten op het zand aan het spelen of aan het wachten. Ik gokte dat ze in dat geval iets verkochten. Je ziet ontzettend veel groen, waardoor het me ook liet denken aan een echte vakantie. Ook hebben we onze eerste 'bakra' ervaring gehad. Een Bakra is een typische Nederlandse vrouw (die daar veel zijn voor stages), toen we langsreden keken ze bij ons in de auto en gingen ze joelen en geluid maken. Ergens was dit best intimiderend dus ik ben benieuwd hoe dit gaat als we gaan stappen.
We maakte een tussenstop bij het huis van degene die ons ophaalde, ze had thuis een kinderdagverblijf waar we in mochten kijken. Wat zag dat er anders uit dan in Nederland. Hun huis stond boven op het kinderdagverblijf en er woonde veel mensen in. Ze vertelde dat ze een broer had die sinds kort verloofd is en beide in huis wonen samen met hun ouders. Bij de Hindoestanen is een verloving ook al een heel groot feest, ze heeft foto's laten zien. Uiteindelijk kreeg ik het Surinaamse gevoel van de gastvrijheid van deze mensen, we mochten altijd langskomen en we kregen drinken. Je voelde je meteen erg welkom. Wat ik ook schrikbarend vond is dat het meisje werkte op een school, daarna ging ze werken bij haar moeder op het kinderdagverblijf, ze deed ook nog vaak visagie en haren bij mensen én ze gaat nog naar school! Dit allemaal om rond te komen, en ze woont dan zelfs nog thuis. Bij de school verdient ze omgerekend naar euro's 200 euro. Daar komen wij ons bed niet eens voor uit en hier is dat gewoon werkelijkheid. Ik schrok er echt van.
Toen we aankwamen bij ons eigen huis kwam de echte cultuurshock. We hadden afgesproken bij ons voor maar de man van de sleutels was er niet. Uiteindelijk belde iemand hem weer op en kwam hij eraan, maar daar had hij zijn administratie niet goed op orde. Hij dacht dat 2 vriendinnen pas de 12e kwamen en konden ook pas dan in hun huisje. Ze zouden ondergebracht worden op een andere straat, maar daar was niks over gecommuniceerd. De meiden kozen ervoor om bij ons te blijven slapen en de 12e naar de andere kamer te verhuizen. De kamers zijn prima, we hebben een airco en een vrij grote douche. Ook een koelkast (waarvan we de stekker eruit hebben gehaald omdat deze een herrie maakte ;) ) en een kookplaat. We zijn met de collega wezen eten bij een Javaans tentje in Paramaribo. Dit was erg lekker en ook erg pittig. We hadden allemaal een bord met nasi, bami, gele rijst, kip en boontjes met een lekker sausje. Ook aten we door dit gedoe erg laat, rond 9 uur. Daarna zijn we lekker naar ons huis gebracht om te slapen. We kregen toch wel last van de jetleg, in Nederland is het namelijk 4 uur later dan hier. Toen we binnen waren maakte we kennis met de andere meiden die hier zitten, ze zagen er allemaal erg aardig uit! De eerste nacht hier is goed verlopen, ik ben als een blok in slaap gevallen en ben rond 8 uur wakker geworden. Vandaag gaan we onze visum regelen, dat is ook weer een enorm gedoe dus ik ben benieuwd.
Joejoe!
Reacties
Perrg
Geplaatst op 11 februari 2019 om 17:55 uur
Fijn om te lezen.
|