Stage week 2
Geplaatst
op 21 maart 2019 om 19:26 uur
Stage week 2 De stageweek begint weer. Ik besloot om weer met een frisse moed naar stage te gaan. Blij om de cliënten weer te zien die mij nu ook herkennen en blij zijn dat ik er weer ben.
Maar ook benieuwd of het deze week anders zou lopen nu ik weer met andere collega’s mee zou gaan lopen.
Maandag:
We begonnen weer met de gezamenlijke meeting, hierin werd ook weer verteld met welke collega ik vandaag mee zou lopen.
Nadat we de cliënten naar de taxi’s hadden gebracht, was het half 9. We zijn toen weer naar de ruimte gegaan waar elke ochtend de meeting is.
Er waren nog geen cliënten en tot mijn verbazing gingen ze rustig koffie drinken en brood roosteren, tot 10 uur.
Om 10 uur kwam er een meneer langs, hij had een afspraak, om postzegels te kopen. Deze verzamelen ze en sorteren ze hier (met de cliënten). Ik heb een praatje met de wat oudere meneer gemaakt en heb hem daarna geholpen om alles naar zijn auto te brengen.
Intussen waren er ook een aantal cliënten en hebben ze wat muziek opgezet, de cliënten vonden dit leuk en begonnen mee te zingen.
Om 11 uur moesten we de cliënten weer terug brengen naar hun flat en ze te eten geven. Ik gaf een cliënt met een ernstig meervoudige beperking haar eten.
Een care medewerker gaf een andere cliënt te eten en was behoorlijk tegen hem aan het schreeuwen. De cliënt had duidelijk genoeg op; hij spuugde telkens zijn mond weer leeg omdat hij niks meer wilde. De medewerker begon steeds harder te schreeuwen. Ze heeft met veel geweld al het eten in zijn mond gestopt tot zijn bord leeg was.
Na deze best wel saaie ochtend was het pauze tot half 1. Ik hoopte natuurlijk dat er in de middag wel wat werd gedaan. Maar de cliënten gingen naar bed tot half 3 en zat ik dus de hele middag alleen in een ruimte met 3 collega’s. Omdat er dus helemaal geen cliënten waren kon er vanuit mijn kant dus ook niks ondernomen worden.
Deze middag begon er meer uit te zien als een dagbesteding voor mij; de collega’s hadden de TV aangezet en lieten mij filmpjes over Malta zien en hadden hier hele verhalen bij.
Tot mijn grote verbazing lag een andere collega naast mij op een relax stoel een dutje te doen!!!
Ik was blij toen het 3 uur was en ik weer naar huis toe kon.
Dinsdag:
Vandaag had ik een vrije dag. Het was hier vandaag een nationale feestdag en er zouden dus ook geen cliënten aanwezig zijn.
In de middag ben ik even naar Rabat geweest waar groots feest werd gevierd en alles was versierd!
Woensdag:
Na een lekkere vrije dag te hebben gehad, was het weer tijd om naar stage toe te gaan.
Nadat we de cliënten naar de taxi’s hadden gebracht, gingen we weer naar de activiteiten ruimte waar we ’s ochtends ook de meeting hebben.
Mijn collega’s gingen hier uitgebreid ontbijten; pasta eten, brood roosteren…..
Toen een collega vroeg hoe ik het hier vind, heb ik gezegd dat het wel heel veel stilzitten is en dat ik dit niet gewend ben. De collega gaf ook aan dat veel cliënten ’s middags rusten. Dan gaat de begeleiding bezig met dingen voorbereiden, máár er is niet altijd iets voor te bereiden, dus dat is het gewoon vrije tijd.
Nadat de collega’s uitgebreid hadden ontbeten, gingen we met de cliënten naar de kerk op het terrein voor een dienst.
Hierna zijn we met de cliënten terug gegaan naar de activiteitenruimte waar ik met cliënten tv heb gekeken en ballonnen heb overgegooid.
Hierna was het de cliënten weer eten geven, en daarna pauze tot half 1.
Vandaag heb ik ook met mijn collega’s meegegeten in de kantine, waar ze allemaal Maltese gerechten hadden.
Helaas, na een leuke ochtend, werd er in de middag weer niks gedaan.
Van half 1 tot 3 uur zaten we zonder cliënten en zat een collega filmpjes op de tv te kijken.
Een andere collega lag weer te slapen op een stoel.
Toen er een collega kwam waar ik eerder mee had gewerkt in de Argiculture centre, vroeg ze hoe mijn dag was. Ik heb eerlijk gezegd dat ik het echt super saai vond, dat ik al vanaf 12 uur niks kon doen (ook niet na meerdere malen gevraagd te hebben of er echt niks is wat ik kon doen; dan zeiden ze “nee er is NIKS te doen. Ja de cliënten bij de taxi’s ophalen, maar dat is pas om half 4). En dat ik mij echt een beetje aan het afvragen was wat ik hier aan het doen ben. Collega zei ook dat dit elke dag zo is en dat je eigenlijk in de middag beter thuis kan zitten. Heb haar ook gezegd dat ik bijna wou zeggen “ik ga naar huis”, maar dat ik dat niet kan maken, maar dat de tijd zo wel echt super sloom gaat.
Na even met haar gekletst te hebben was het eindelijk 3 uur en was mijn dag klaar.
Vrijdag:
Vandaag ben ik de hele dag in het Argiculture centre geweest.
Hier hebben we vandaag “limoen jam” gemaakt. Er waren de hele dag 6 cliënten, dus er was eindelijk iets te doen!
Ook al viel er vanochtend weer vrij weinig te doen, er waren in ieder geval cliënten!
De cliënten hadden ook allemaal een goede zin en waren elkaar de hele tijd op een leuke manier aan het plagen. Toen een cliënt een “eng” gezicht trok deed ik net alsof ik bang voor haar was, en ze kwam niet meer bij.
Na de lunch hebben we met z’n allen een hele grote slinger gemaakt en aan elkaar gelijmd.
Hierna zat mijn dag er weer op en heb ik nu lekker weekend!
Reacties
Fred
Geplaatst op 21 maart 2019 om 20:33 uur
Das balen voor jou. Maar laat de moed niet zakken, het is een andere cultuur en wie weet verander het nog wel.
Fijn Weekend
Groetjes vanuit Arnhem.
|