Blog 9- Weer thuis!
Geplaatst
op 20 maart 2020 om 22:55 uur
Hi allemaal,
Dit is alweer mijn laatste blog, helaas een beetje eerder
dan gepland.. Ik ben namelijk op dit
moment alweer thuis. Vanmorgen vroeg ben ik geland op Brussel, na een reis van
14 uur. Afgelopen maandag hebben wij te horen gekregen dat we terug naar
Nederland moesten vanwege het Coronavirus.
Vorige week zagen we het al een beetje aankomen omdat er in
steeds meer landen het virus gediagnostiseerd werd. Ook was er een eerste
patiënt in Kenia, het kwam dus steeds dichterbij. De Hogeschool heeft hierom al
de buitenlandse studenten terug geroepen, en voor ons zou dit over een week
zijn (omdat we nog geen gevallen in Tanzania waren). Het was voor ons niet meer
zinvol om naar stage te gaan voor de laatste paar dagen, immers zouden we hier
alleen maar sneller in aanraking kunnen komen met de eerste patiënten met het
virus. We hebben besloten alleen nog maar leuke dingen te gaan doen, om nog
zoveel mogelijk van het land mee te krijgen.
Zaterdag zijn we naar Lake Duluti geweest. Na een wandeling
van 15 minuten kwamen we aan bij een prachtig terras met een mooie tuin met
uitzicht op het meer. Verder was er niet zoveel te doen en hebben we ’s middags
in de stad geluncht.
Maandag zouden we te horen krijgen wanneer we precies naar
huis moesten. We gingen eerst naar de Maasai Market voor souvenirtjes. Via andere
studenten uit het andere ziekenhuis in de stad kregen we te horen dat ze daar
de eerst Corona-patiënt hadden. De docent van school belde en het was al snel
duidelijk dat we zo snel mogelijk naar huis moesten komen. We zijn nog naar de
Tanzanite winkel geweest, want dit was echt iets wat we allemaal nog wilde
halen. ’s Avonds hebben we gelijk vliegtickets geboekt. Nikki, Anouk en Mellany
vlogen woensdagavond al en ik had de vlucht van donderdagavond samen met
Sophie, Nadine en Syuzanna.
Dinsdag zijn we naar het zwembad geweest om voor de laatste
keer te genieten van het warme weer, want hier in Nederland is het toch echt
nog heeel erg koud! Omdat het de laatste avond samen was, gingen we uit eten in
hotel Gran Melia, bij een Indisch restaurant. Het was mega gezellig en we vierden
alvast de verjaardag van Sophie. We hadden dit al op de planning staan voor
over 2 weken, maar hebben het wat vervroegd (;. Het eten was heerlijk en de
bediening had speciaal voor de verjaardag een klein taartje gemaakt wat ze
zingend kwamen brengen. Het was een enorme gezellig afsluiting van een (te
korte) tijd samen. In vijf weken zijn we echt een soort zusjes/vriendinnen geworden,
dus we gaan elkaar zeker nog veel vaker zien!
Nadat we de koffers hadden ingepakt namen we afscheid van Nikki,
Anouk en Mellany. Omdat wij met zn vieren een dag later terug vlogen, wilde we
nog een nachtje doorbrengen in een lodge. We hadden Kaliwa als tip gekregen,
een kleine lodge aan de voet van de Kilimanjaro. Het had een terras met
uitzicht op de Kilimanjaro. We hebben ’s middags vooral genoten van de rust
midden in de natuur. ’s Avonds aten we samen met de enige andere gast van het
verblijf. We wilden nog graag een wandeling in de ochtend gaan maken. In het
dal, onderaan de berg liep een riviertje. Een wandeling hier naartoe was een
half uur, dus heerlijk als korte wandeling. We wilden verder onze energie
besparen voor de avond/nacht vlucht. Toen we ’s ochtends wakker werden, was het
eerste wat we deden was rennen naar het platform. Het was helder, dus we zagen
nu de top! Na het ontbijt maakten we de wandeling naar beneden, tussen de bananenbomen
door.
Om 14:30 kwam de taxi ons ophalen, om ons af te zetten bij
Kilimanjaro Airport. 18:15 vertrok onze vlucht naar Ethiopië, waar we een
overstap van 4 uur hadden. De vlucht van Ethiopië naar Brussel duurde vervolgens
nog 7 uur, maar het waren fijne, rustige vluchten! Aangekomen op Brussel stonden
mijn ouders en zusje me op te wachten (: Ik nam afscheid van de andere meiden,
nu was het toch echt allemaal voorbij..
Het was een kortere reis dan gepland, maar zeker niet minder
leuk! De eerste twee weken waren vooral erg wennen aan het land en de cultuur
en waren best zwaar. Daarna was ik meer gewend en was er meer tijd voor leuke
dingen waardoor we veel van de stad hebben gezien. Ik heb een goede indruk
gekregen van de cultuur en het werk in het ziekenhuis, wat soms zeer schokkend
was. Een paar van deze gevallen heb ik beschreven in mijn vorige blogs. Helaas was
het te kort om alles te kunnen beschrijven, maar vragen over het ziekenhuis of
het werk daar mag je altijd stellen! Jullie bedankt voor het trouwe volgen, ik
vond het erg leuk om jullie reacties te lezen! (en S/O naar Jona, mijn trouwste
fan).
Voorlopig moeten we nog even binnen blijven en afwachten hoe
het virus zich verder gaat ontwikkelen in Nederland, Tanzania en de rest van de
wereld. Wanneer het weer wat rustiger wordt, zal ik mijn stage gaan afmaken in
een andere zorginstelling hier. Ik heb in ieder geval een hele gave tijd gehad
in Tanzania die ik nooit meer ga vergeten en ik hoop ooit zeker nog een keer
terug te gaan!
En het kan niet vaak genoegd gezegd worden dus; Stay inside and
stay safe!
Liefss Marise
Reacties
Bianca Masseurs - Molewijk
Geplaatst op 29 maart 2020 om 12:52 uur
Hoi Marise,
Het was superleuk om je verhalen te lezen en je foto’s van Tanzania te zien! Het deed mij terugdenken aan mijn tijd in Ghana ????
Wel ontzettend jammer dat je je tijd daar niet af heb kunnen maken, je zal wel gebaald hebben.
In ieder geval heb je iets geweldig moois om op terug te kijken. Zo’n ervaring raak je nooit meer kwijt!
Groetjes Bianca
|
Henriëtte Nijsse
Geplaatst op 20 maart 2020 om 23:04 uur
Welkom thuis miessss xxx
|