Dag 21
Geplaatst
op 22 augustus 2017 om 06:31 uur
Belachelijk vroeg om 3 uur gaat onze wekker vannacht. Om half 4 staan we bij de plaats waar bussen mensen oppikken naar de Machu Pichu. De eerste bus gaat pas om half 6.. een enorme gekte hier! Er staan al zo'n 400 mensen.. na 15 minuten gaat Catrien terug naar het hotel nog even uitrusten. Mensen gaan in en uit de rij dat is normaal. Om 5 uur gaan Laura, Catrien en ik snel ontbijten en weer terug naar de rij zodat Tom en Merel kunnen gaan ontbijten. Als de bussen gaan rijden staan achter ons meer mensen dan voor ons.. Uiteindelijk zitten we om 6 uur in de bus. We checken weer in bij Machu Pichu en lopen dan dwars over naar het uiterst noord oosten van de stad naar een hek wat toegang geeft tot de Huayna Picchu. Toegangskaarten zijn al begin van dit jaar gekocht voor deze wandeling want per ochtend mogen maar 400 mensen dit pad op. De eerste 200 om 7 uur en de 2e groep om 10 uur. Wij horen bij de eerste groep en moeten dus nog even wachten aangezien we een van de eersten zijn. We registreren ons hier nogmaals, we moeten in een logboek onze naam, nationaliteit en starttijd intekenen. Een man zegt ons dat we uiterlijk 9 uur aan de terugtocht moeten beginnen en bij terugkomst in ditzelfde logboek een paraaf moeten zetten achter onze intekening. Best serieus dit. Het is nog lekker koel als we beginnen en prettig genoeg ligt het hele pad in de schaduw. Dat is enorm fijn want na 300 meter klimmen trekt iedereen de truien uit. Pittige beklimming, steile kanten, diepe afgronden, jungle muggen, oplopende hartslag/ademhaling/warmte. En tegelijk voluit genieten van uitzicht en met niets anders bezig te zijn dan vooruit te komen! Erg mindful bezig zijn! Soms zelfs op handen en voeten. Aan de top enorme rotsblokken waar we overheen klauteren en beloond worden met een magnifiek uitzicht op de Inca stad Machu Pichu. Waarschijnlijk gebruikten de Inca's dit punt als uitkijkpunt tegen indringers. Je overziet hier de vallei. Bovenop zit een suppoost van Machu Pichu die alles en iedereen scherp in de gaten houdt. Wie een dip heeft krijgt een vraag of een tip om dit te tackelen. De klim is geen sinecure!! Naar beneden moeten we ons door een 10 meter lange nauwe spelonk heen worstelen, de rugzak zit beetje in de weg! Naar beneden gaat een stuk makkelijker maar vraagt toch weer van andere beenspieren genoeg en moeten we goed kijken hoe je op de ongelijke treden je voeten zet.Het begint warmer te worden en we zijn erg blij vroeg begonnen te zijn. Ook zijn we ontzettend blij met onze investering in goede wandelschoenen in Nederland. We hebben vandaag en gisteren weer van allerlei schoeisel gezien waarvan we grijze haren kregen. Ballerina's en Birkenstocks! Geen blaar op onze voeten! Na het zetten van onze paraaf lopen we een overvol Machu Pichu in en zien we de 10 uur groep die op het punt staan te gaan beklimmen. De rij kijkt ons voor ons idee inschattend aan om te zien hoe pittig de tocht is. Onze benen trillen van de inspanning, we zoeken in de drukte een koele plek om water, dextro te nemen en even uit te rusten. We lopen terug naar de bussen en gelukkig kunnen we snel instappen. In het hotel toosten we met verse ananassap en limonade op deze twee topdagen hier en lunchen ergens want we hebben echt trek gekregen. Het dorp ligt op ongelijke hoogte en overal moeten we traplopen, we voelen onze benen behoorlijk! Rond 4 uur lopen we met rugzak richting station en nemen daar de trein naar Cusco. De trein heeft net als gisteren veel glas, ook op het dak en we genieten van het uitzicht totdat het donker wordt. Onderweg krijgen we thee, een stuk pizza en een bizarre modeshow uitgevoerd door het perurail personeel. Best hilarisch! Om half 9 kwamen we in ons hotel in Cusco aan. Onze koffers stonden op de kamer, superfijn. We konden geen pap meer zeggen! Even iets lichts eten en snel naar bed. Morgen een vrije dag, we kijken ernaar uit.
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.