Dag 2 | Kennismaking Carepoint
Geplaatst
op 07 april 2018 om 21:20 uur
For English see below. Vandaag zijn we voor de eerste keer wezen kennismaken met de leraren en de kinderen op het Carepoint. Elijah (onze gastheer), bracht ons met de auto naar het kantoor van Christ’s Hope. Vanuit daar werden we door een van de leraren met de ‘tuktuk’ (toektoek) naar het Carepoint gebracht. Een ‘tuktuk’ is een motorfiets op drie wielen, waarmee iedereen zich verplaatst in Kenia. Je gaat langs de kant van de weg staan, de eerst volgende lege ‘tuktuk’ stopt en je kan voor slechts 20 cent instappen en jezelf laten verplaatsen. Het Carepoint is gelegen aan een hele drukke straat, waar mensen in tientallen ‘winkeltjes’ iets proberen te verkopen om daarvan zelf weer te kunnen leven. Dit was erg indrukwekkend om te zien. Toen wij op het Carepoint aankwamen, waren de eerste kinderen al gearriveerd. Nadat wij kennis hadden gemaakt met de andere leraren, kwamen alle kinderen ons netjes een handje geven en zichzelf voorstellen. De kinderen vonden het erg leuk om ons te zien en wij waren meer dan welkom in het Carepoint. Op het Carepoint kregen de kinderen eerst een ontbijt, wat bestond uit 2 sneetjes wit droog brood met een bekertje thee met melk en heel veel suiker. Dit was voor ons erg zoet op de vroege morgen. Na het ontbijt begon de eerste les. De kinderen splitsten zich op in vier groepen en zochten elk een plekje in de schaduw. Anita woonde de les bij van de oudste groep kinderen en Lisette zat bij de jongste groep kinderen. Opmerkelijk tijdens de lessen was dat de docenten alle dingen heel veel herhalen, zodat de kinderen alles onthouden. Na de Bijbelles hadden de kinderen even tijd om te spelen en kregen zij een banaan. Daarna startte de tweede les ‘life skills’, over zelfvertrouwen en het hoe je je doelen kan bereiken in je leven. Na deze les hadden de kinderen weer even tijd om te spelen en werd ondertussen de lunch voorbereid. We speelde Uno met de kinderen, maar dit lukte niet helemaal volgens de regels. De chaos was compleet, maar de kinderen hadden wel ontzettend veel plezier. Ondertussen was de lunch klaar. De lunch bestond uit een beetje vlees, andijvie en mais. Toen wij ons bordje ophaalde bij de ‘kokkin’ was onze trek ineens helemaal weg. Toen we zaten realiseerde wij ons dat we helemaal geen vork of mes hadden gehad. Na het gebed kwamen wij er al snel achter dat ze dat hier niet hadden, iedereen at namelijk met zijnhaar handen. Waar wij niet verder kwamen dan een heel klein bordje, aten sommige kinderen wel 2 volle borden. Voor sommige van deze kinderen is dit de laatste maaltijd van de dag. Na de lunch hadden de kinderen nog even tijd om te spelen en om 3 uur was het tijd om naar ‘huis’ te gaan. Vermoeid en vol indrukken werden wij weer met de ‘tuktuk’ naar het kantoor van Christ’s Hope gebracht. En vanaf daar weer op de onverharde wegen naar ‘huis’.
Het was goed om de kinderen te zien. Als je hun lach ziet, terwijl je je realiseert dat veel van deze kinderen één of beide ouders hebben verloren… Het is bewonderingswaardig hoe dankbaar ze zijn voor alles en hoe ze kunnen genieten van de kleine dingen in het leven.
Morgen hebben wij een kerkdienst en zullen daarna bij de moeder van Eijah ‘Chapati and Kuku’ gaan eten. In het Nederlands is dit een soort van pannenkoek met kip. We zijn er benieuwd en zullen maandag laten weten of dit gesmaakt heeft! ;) Morgen is er geen blog.
Ps. Voor meer foto's zie het fotoalbum 'Dag 2 | Kennismaking Carepoint Becca'
EnglishWhat an amazing day we had today! We went to the Carepoint for the first time to meet the children and to get to know them. Elijah (our host) drove us to the office and from there we got to the Carepoint by tuktuk. A tuktuk (pronounced as toektoek) is a kind of motorcycle with a roof on it. It is used for public transport in Kisumu and for only 20 cents the driver brought us to the Carepoint. The children were prepared for our visit and were really happy to see us. First they got breakfast, which were two slices of bread with nothing on it and tea with milk and lots of sugar in it. After breakfast they had bible lesson. Anita attended the class of the older children en Lisette joined class of the youngest ones. The first remarkable thing was that they repeat a lot, so that the children will remember everything. After bible lesson they had time to play and got a banana. Then the next lesson started, this was a life skills lesson, about self-esteem en reaching your goals. It is really good to see how they approach the children, a lot of interaction and very personal. After this lesson the children had some time to play and in the meantime lunch was getting prepared. We played Uno with the kids, although they did not follow the rules at all, they had a lot of fun doing this game. Lunch was ready. It was endive with maize and beef. Let’s say that this wasn’t a meal where we Dutch people are really used to, especially when we realised that we had to eat it with our hands… Some children got two plates full of food, we were amazed to see that, but then we heard that for some of the children, this lunch would be their last meal for the rest of the day. After lunch the children had time to play again and at three o’clock it was time for them to go home.
It was really good to see the children. When you see their smile while you realise that a lot of those children have lost one or both of their parents… It’s admirable how thankful they are for everything and how much they enjoy the small things in life.
Tomorrow we are going to church in the morning and after that we are going to eat ‘Chapati and Kuku’ at Elijah’s mother. This is a kind of pancake with chicken. We are really curious to this meal and will let you know how it tasted on Monday! ;) Tomorrow there will be no blog.
Reacties
joke den Hartog
Geplaatst op 07 april 2018 om 21:41 uur
Nou, hier is iedereen dol op het eten van mama Elijah! Dus wij zijn best een beetje jaloers;)
|
Ome Willy
Geplaatst op 07 april 2018 om 21:26 uur
Je schrijft dat je contact met de kinderen hebt, spelletjes speelt en de lessen volgt. Is het zo dat de voertaal Engels is, of die je alles " met handen en voeten" :-) ?
|