Toen we uiteindelijk aankwamen
Geplaatst
op 04 maart 2018 om 23:44 uur
Na een lange zware tocht zagen we eindelijk land in zicht.
We voeren een lange afstand langs de kustlijn. We maakten ons allemaal klaar en
probeerden er op ons best uit te zien. Omdat we niet wouden dat ze ons als
slonzige mensen zouden zien, maar als klasse volle mensen die de dragers waren
van een echte beschaving.
Er kwamen 3 speedboten op ons afgevaren om ons de weg te helpen
wijzen. Het zag er allemaal prachtig uit, goudgele stranden, dichte wouden,
palmbomen, blauwe zeeën, heuvels en een brede rivier die naar een klein
havenstadje begeleidde. We zagen hier en
daar tussen de bomen een huisje zonder ramen staan. Het werd een echte chaos in
het tussendek, waar we de hele rit verbleven tussen de stank. Iedereen wou zo
snel mogelijk van het schip, dus pakten ze al hun bagage terug in. Sterke
mannen duwden de goederen uit het onderruim uit het schip, in de houten loodsen.
Enkele mannen uit de haven kwamen naar ons toe op het schip om onze papieren te
controleren. Vanaf het moment dat de valreep naar beneden werd gelaten, liep
iedereen het schip af. Richting de rivierboten, die ons aan de kade bracht.
Eens iedereen op de kade stond, werden we niet hartelijk ontvangen
door de plaatselijke bevolking. We kregen te horen dat we onze plan maar
moesten trekken. Toen we vertrokken werd ons nochtans steun beloofd. Het was
een Pyrrusoverwinning, we hadden meer verloren dan gewonnen.
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.