Aufwiederschnitzel Curacao
Geplaatst
op 30 januari 2019 om 18:57 uur
Stage is voorbij en wat een opluchting is dat! De laatste week bestond vooral uit meer ervaring opdoen gezien mijn verslag en opdrachten netjes afgemaakt waren. In mijn hoofd dacht ik tot en met vrijdag stage te lopen, maar het bleek tot vrijdag waardoor mijn vakantie toch wat eerder begon. Dit vond ik overgens totaal niet erg. De laatste dag vooral afscheid genomen van al mijn collega’s. Een aantal vroegen of ik nog een plekje over had in de koffer, maar helaas. Om 5 uur ben ik naar huis vertrokken met een enorm leuk presentje en de mok die ik de afgelopen maanden veel vuldig gebruik van gemaakt heb.
Nu Heerlijk vakantie vieren, en dat zou moeten beginnen met uitslapen. Door de stage heb ik gemerkt dat ik de afgelopen 5 maanden toch wel fundamenteel slaaptekort heb gehad. Maar de vrijdag ging mijn wekker zoals gewoonlijk om 6 uur en heb ik de laatste keer de busreis gemaakt naar (stage) de bank om mijn laatste stagevergoeding op te halen en daarna meteen weer door te gaan richting punda om de laatste souvenirs nog bij elkaar te sprokkelen. Gezien mijn liefde voor de pontjesbrug heb ik mijn pastechi ontbijt heerlijk opgegeten op de pontjesbrug.
Om nog de laatste zonnestralen mee te pakken de afgelopen dagen vertoeft op het strand. Daar zeker nog kunnen slapen en vooral afscheid genomen van het geliefde Jan thiel waar ik de afgelopen maanden toch wel regelmatig heen ben gegaan.
Zaterdag de laatste Zanzi. Hoewel het allemaal niet zo spectaculair is als de eerste paar keren toch nog leuk even voor de laatste keer heen gegaan te zijn. Verder merk je dat de nieuwe lichting binnendruppelt en als kwieke onbevangen vogeltjes de danszaal rondkijken. Het grootste deel van de groep die de afgelopen 5 Maanden hebben stage gelopen zijn al vertrokken wat er voor mij voor zorgt mede door de nieuwe lichting dat ik amper mensen herken en je meer aangewezen bent op je huisgenoten (overgens niet erg). Als ik de nieuwe lichting zie doet het me wel erg denken aan mijn eerste dagen op het eiland. Je hebt geen idee waar je in beland bent en probeert maar zoveel mogelijk mee te gaan met de flow, terwijl ik me nu toch wel echt een local voel. Om het local gevoel nog even extra aan te wakkeren heb ik samen met mijn huisgenoten en een paar vrienden gebarbecued op playa jeremi. Een klein strandje met vooral locals, helder blauw water en een prachtige rots waar ik het natuurlijk niet kon laten om vanaf te springen. Met de groep zijn we eerst richting supermarkt Centrum vertrokken om uberhaupt de wegwerp barbecue te kopen en het vlees en brood in te slaan.
Centrum is een supermarkt waar ik nog nooit geweest was. Waarom zijn we daar nog nooit eerder geweest! Alles was een stuk goedkoper, en ze hadden werkelijk alles. Een soort carrefour in Frankrijk.
Ook hadden ze winkelwagentjes die niet alle kanten op rollen behalve de kant die je wilt. Echt Top!
Eenmaal op het strand en na een heerlijke duik in het prachtige water de barbecue aangezet en als echte antillianen de hele middag liggen chillen en eten met het vlees van de barbecue. Die zondag was het weer als vanouds warm weer, waardoor je van je handdoek afbrandde en zo af en toe het water in sprong.
Heerlijk laatste daagjes de laatste dingetjes gedaan, afscheid genomen van punda, afscheid mambo en jan thiel (zanzi). Afgelopen maandag was ik net een zonnecollector. Heerlijk liggen bakken op mambo en alle zonnestralen opgenomen waardoor ik zelfs de koude douche even niet zo erg vond. Ook heeft mijn favoriete stuiterbal en busmaatje mijn haar even bijgeknipt zodat ik weer fris van start kan in Nederland.
Dinsdag was toch echt het moment aangekomen om tetris te spelen met mijn koffer. Hoewel ik daar eerst best over streste heb ik in 1 keer mijn koffer in kunnen pakken en had ik nog veel kleine ruimtes over in de koffer waar al mijn sokken in gepropt zijn.
Vandaag de kamer en keuken schoongemaakt, de papieren voor de hond geregeld en nu wachtende op de taxi om richting hato te gaan.
Ik ga de schreeuwende vrouw van de truki pan tegenover ons huis nog eens missen als ik straks in nederland in mijn bed lig. Mijn favoriete vrouw van de slagerij waar ik altijd hetzelfde bestel (2 kipfilet) waardoor als ze mij ziet mijn bestelling als eerste gaat pakken terwijl er een lange rij staat, het parelwitte strand met blauwe zee, het warme weer, mijn huisgenoten. Het zal even aanpassen zijn, geen schimmel op de muren, eten dat gewoon buiten de koelkast kan blijven staan, geen kakkerlakken en mieren (al is dat geen probleem), maar mijn planning voor de aankomende tijd zit alweer bomvol met nieuwe avonturen. Zo nog even de laatste kokosnoot uitzuigen en dan is het echt over met de pret en wordt de terugreis naar Nederland na 5 maanden en 2 weken ingezet.
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.