Mijn eerste verdiende guldens
Geplaatst
op 03 oktober 2018 om 04:30 uur
De weken lijken wel om te vliegen hier. Het werken gaat lekker, vind het nog steeds leuk en leer veel. Helaas vertrekt mijn nederlandse stagebegeleider naar Aruba, dus krijg ik binnenkort een nieuwe stagebegeleider. Deze persoon in kwestie staat ook dagelijks op het lab, dus het is geen onbekende. Wel is deze persoon afkomstig van Curacao, dus over 4 weken zit ik vrijwel geheel tussen de antilliaanse gesprekken. Door het snelle vertrek van mijn stagebegeleider worden mij nu van allerlei taken geleerd zodat ik over een paar weken bijna volledig zelfstandig op het lab kan werken. Hoewel het vertrek van mijn stagebegeleider erg jammer is, ben ik wel erg blij met alle taken en vrijheden die ik krijg op het lab.
Vanochtend heb ik mijn eerste stagevergoeding opgehaald bij de bank. Zoals gewoonlijk stond ik weer aan de verkeerde kant van het gebouw en kwam daardoor aan het eind van een lange rij terecht waar ik een half uur moest wachten. Eerlijk gezegd vond ik dat niet zo erg, beetje mensen kijken, gebouw bewonderen en luisteren naar de muziek die opstond. Aan de balie moest ik toch nog even zeggen: mi no ta pa papia papiamento, waarna de vrouw achter het glas erg lang naar mijn paspoort en handtekening stond te staren (ben ondertussen bruiner dan de lichtere antillianen dus twee keer kijken is begrijpelijk) en uiteindelijk mijn stagevergoeding overhandigde.
Afgelopen weekend heb ik de hoogste berg van Curacao beklommen: de christoffelberg. Omdat het eigenlijk altijd warm is in Curacao, gemiddeld 29 graden, zijn wij ‘s ochtends om 6 uur richting de christoffelberg gereden. Om bij de christoffelberg te komen moet je eerst over een achtbaan autoweg rijden (ik overdrijf niet!). Om je heen staan allemaal cactussen van verschillende groottes tussen de bomen. Het lopen naar de top van de Christoffelberg duurde iets meer dan een uurtje. Na 10 minuten lopen zweet je je al helemaal kapot doordat het echt klimmen en klauteren is over de stenen. Er staan grote stenen waar je overheen moet klimmen en kleine stenen waarvoor je moet uitkijken dat je niet valt. Al vrij snel ben je best stijl aan het klimmen, dus hijgen is onvermijdelijk. Naast alle stenen staan verscheidene cactussen. Natuurlijk ben ik weer tegen een cactus aangelopen, en dit valt niet aan te raden! Wel was de cactus erg mooi. Eenmaal op de berg heb je prachtig uitzicht over het eiland, en kun je het mooie strand van kleine knip en westpunt zien liggen. De grote golven aan de noordkant van het eiland en de kleinere bergen en heuvels aan de rest van de kanten. Het was bewolkt en over een groot gedeelte van het eiland hingen regenwolken in de lucht wat zorgde voor een prachtig effect in de lucht. Daarnaast was het daardoor minder warm wat ook wel een keertje lekker is. Na een groot uurtje boven op de berg gestaan,
/ gezeten te hebben, zijn we weer richting voet van de berg gegaan toen het begon te onweren. Naar beneden was een stuk moeilijker en enger door de losliggende stenen, maar wel erg leuk om te doen. Een aantal keer kwamen er een paar antillianen die met vuilniszakjes de berg op sprintte om na een uurtje weer terug beneden aan de berg te komen met een volle eerder achter gelaten zak. Na het bergbeklimmen werd natuurlijk weer een strandje bezocht en gesnorkeld.
De afgelopen week was de wind niet zo aanwezig als eerdere weken. Dit is best vervelend omdat je dan wel door krijgt dat het 30 graden is. Afgelopen weekend t/m vandaag (dinsdag) is het erg bewolkt en regent het de afgelopen weken best veel. Het regenseizoen is nog niet eens begonnen... gelukkig regent het hier niet lang, maar als het regent komt het wel in een keer naar beneden en ben je zeiknat zonder paraplu of afdak.
Uitgaan kan hier elke avond. Omdat ik erg moe ben na stage ga ik eigenlijk alleen uit in het weekend. Op zaterdag is er altijd feest bij Zanzibar, en vrijdag ligt er net aan waar iedereen zin in heeft, en wat er te doen valt. Overdag lig ik in het weekend te flaneren op het strand.
Mijn breakdown moment is nog niet langs gekomen, maar daarvoor heb ik het hier veel te leuk en te druk. Omdat ik voorheen altijd wel wat vergat om mee te nemen van de supermarkt maak ik tegenwoordig een boodschappenlijstje. Tegenwoordig staat er vaak kip op het menu met (de afgelopen dagen) roerbak groente met de spar roerbak groente zoet zure saus, echt een aanrader! Daarnaast ben in druk aan het solliciteren voor een afstudeer stageplek, en heb ik morgen een sollicitatiegesprek met het AMC. Morgen ga ik uit eten met mijn collega’s van stage en vrijdag gaan we weer los op een feest dat op dat moment gaande is. Genoeg te doen dus! Helaas heb ik al vanaf de eerste week dat ik hier zit erg last van mijn keel. Daarnaast ben ik erg aan het hoesten en lijkt dat steeds erger te worden. Op stage staat de airco aan op 20 of lager en ik krijg het idee dat dat daardoor komt. Ik loop ondertussen al met een dik vest rond wanneer ik geen labjas draag, mijn collega’s vinden dit erg grappig, maar het helpt wel iets. Strepsils heb ik hier nog niet gevonden, maar morgen ga ik maar is opzoek naar de apotheek die hier in de straat schijnt te zitten.
Ayo!
Reacties
Heleen
Geplaatst op 03 oktober 2018 om 10:56 uur
In gedachten heb ik mee genoten van je trip de berg op!! Heerlijk dat je dit allemaal mee maakt, Jenti!
Liefs, Heleen
|