Dag 13 De Harmonie

Geplaatst op 18 april 2018 om 19:43 uur

---

---

Dag 13  Camping de Harmonie   
Dit leest alsof je op een camping staat in Edam. Toch staan we vanavond in Litouwen bij ene Wim Brauns. De brave man is vroeger wielercoach geweest van het nationale wielerteam van Litouwen en is hier blijven hangen. Wim is nog steeds wielerfanaat en doet hier in de omgeving veel voor zowel de eenzame oudere als  ook voor de kansarme jongere. Dat is ook Jan Slachter (Max) niet ontgaan en die steunt Wim bij zijn edele werk, naast het beheren van zijn camping.

Het is dat we een relaxte week achter de rug hebben, anders waren we vandaag in de stress geschoten. Vanmorgen bleek na een heerlijk verblijf aan de rand van het mooie natuurpark, dat we dezelfde 11 kilometer met kuilen weer terug mochten rijden. Je nieren gaan aan de loop en je hoort de wijnvoorraad in de kelder heen en weer schudden. Alles in de camper schokt of rolt. Uiteindelijk na 11 kilometer stoppen we voor een spoorwegovergang waar iedere Pool natuurlijk z’n dieseltje laat draaien. Achteraf hadden we drie potten met koffie kunnen zetten, voordat het boemeltje voorbij kwam.

Waarschijnlijk door het geschud, weigerde de Garmin vanaf nu om het aantal meters aan te geven, voordat je een afslag moet nemen. We zien in het scherm slechts een paarse streep in een landschap die onze route moet aangeven. Al gauw missen we een paar afslagen en dat betekent in het noorden van Polen dat je een kilometertje of twintig per keer mag omrijden. Je schiet dus geen sodemieter op. Tot overmaat van ramp schiet Google Maps ons niet te hulp. Eenmaal geparkeerd bij een tankstation merken we waarom. Volledig ten onrechte, hebben we uit gewoonte tijdens het rijden de router uit gezet en precies dit stukje van Polen hebben we niet off-line bij de hand.

En nu we toch bij een tankstation staan, besluiten we meteen maar LPG  te gaan tanken. Nauwgezet volgen we de aanwijzingen in het Pools op. Na een paar tests blijkt de Franse aansluiting  precies te passen en we drukken tot we een ons wegen op de knop die de boel in werking moet zetten. De auto’s die achter ons staan te wachten staren ons beleefd aan, maar we zien dat ze haast hebben. Na een paar minuten komt er een man aangelopen. Het blijkt dat we een keertje of twintig op de bel hebben gedrukt die binnen in het benzinestation annex restaurant blijft afgaan. Hij toont ons een andere knop aan de zijkant van de pomp en met z’n ogen ter hemel rollend keert hij terug naar de kassa. 

We vervolgen onze weg en aan de grens gaan we tussen de vrachtwagens staan omdat we volgens internet een wegenvignet moeten kopen. Hoewel we maar drie dagen in Litouwen blijven mogen we voor € 14 hier 7 dagen rondrijden. Als we later op de camping aankomen, blijken we de enige camper te zijn die op dit idee is gekomen. Tijdens de rit naar de camping laat de Garmin niks meer horen. Zelfs geen “keer om” kan er van af. We manoeuvreren tussen Garmin, Google Maps en de Anwb kaart en ondanks dat krijgen we in de laatste etappe nog eens een 15 kilometer lang  een gul van kuilen voorziend zandpad voor de kiezen. Af en toe passeert een stof opwaaiende vrachtwagen zodat we de ruitenwissers moeten aanzetten. De eergisteren (bij het motregentje) gewassen camper ziet er bij aankomst uit alsof we de Cameltroffee hebben gewonnen. Als lelijke eendje voegen we ons bij de tien al aanwezige glimmende campers, die de juiste route namen. Wij kunnen nog net door de voorruit kijken waar de ruitenwissers hun werk hebben gedaan. 

Een hartelijk welkom maakt veel goed. Evenals de constatering dat de meegebrachte wijn nog steeds niet mousserend is. Morgen een rustdag.  Zal mij benieuwen hoe dat bevalt.  

---

---

Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst.