Op naar de volgende etappe van mijn reis
Geplaatst
op 17 december 2017 om 21:37 uur
Een van de gaafste dingen die ik gedaan heb vanuit Lima was een weekend hiken in "Marcahuasi", een plek op een afstand van ongeveer 3,5 uur met de bus vanuit Lima. Wij namen een bus naar Chosica, en vandaar ging er een speciale bus via de Peruaanse versie van de "death man's road" (Bolivia) naar "San Pedro de Casta", de uitvalsbasis om dat gebied in te hiken.
Onze hike was uiteindelijk 4.9km, maar we hebben daar ruim 4,5 uur over gedaan! San Pedro de Casta ligt op 3100m en Marcahuasi op ongeveer 4000m. En naast het feit dat de wandeltocht, zacht uitgedrukt, fysiek uitdagend was hielpen de hoogte en het zuurstofgehalte in de lucht ook niet echt mee. De nacht was zwaar, met een veel te klein tentje, oncomfortabeler dan ik ooit in heb geslapen (en ik heb veel gekampeerd) en hoofdpijn door het zuurstoftekort. Maar wat was het mooi.
De foto's die jullie misschien hebben gezien, laten niet half zo goed zien hoe mooi het was. Het was het daarom ook 100% waard!!
Ik heb veel andere gave dingen gedaan, plekken gezien en geweldige mensen ontmoet, maar nu is het tijd voor de volgende etappe. Mijn taalcursus zit erop, en dus mijn tijd in Lima ook. Volgende op de planning is al bushoppend door het zuiden van Peru om uiteindelijk aan te komen in Cusco, waar ik bijna 2 maanden zal wonen om vrijwilligerswerk te gaan doen.
Maar eerst Zuid-Peru ontdekken! Ik ben nu onderweg naar Ica, de eerste stop...
Tot nu toe was heel mijn reis 'voorbereid', in de zin dat mensen mij verwachtten, mijn Peruaanse gastfamilie voor me zorgde en ik naar de (taal)school ging. Maar nu is het één groot zwart gat van mogelijkheden. De enige dingen die vastliggen zijn de plekken die ik wil zien en de datum dat ik in Cusco moet zijn. Vrijheid dus.
De eerste anderhalve maand van mijn reis ben ik voornamelijk in Lima gebleven, omdat daar al zoveel te doen en te zien is. Wel hier en daar in de weekenden wat dingen buiten Lima zien, maar echt reizen zou ik dat niet noemen.
Ik heb daarom heel veel zin om de rest van Peru te ontdekken, maar aan de andere kant is het ook jammer om Lima achter me te laten.
Mijn leventje daar voelde namelijk zo permanent, omdat ik naar een (taal)school ging en bij een familie woonde. Ik heb dan ook echt een band op kunnen bouwen met wat mensen hier (vrienden van de taalschool, of mijn Peruaanse moeder) en om nu doei te zeggen tegen hun is een gek idee.
Ik had wel bedacht dat het begin van mijn reis moeilijk zou zijn omdat ik Nederland dan achter me moest laten, maar ik had er niet zo bij stil gestaan dat ik hier ook afscheid moet nemen van mensen die voelen als vrienden en familie.
Ondanks dat heb ik er natuurlijk wel heel veel zin in!
Het begon al helemaal te kriebelen toen mensen me vertelden wat er allemaal te doen en te zien was, me hun foto's lieten zien. En nu ik onderweg ben, ben ik helemaal enthousiast!
Reacties
Wim van Selling
Geplaatst op 24 december 2017 om 11:10 uur
Een mooi verslag Isa. Geniet van de rest van je reis en pas goed op jezelf.
|
Aimee
Geplaatst op 24 december 2017 om 09:31 uur
Spannend. Geniet van het ongeregelde leven. En groetjes aan alle familie die je komende weken tegen gaat komen.
|
Trinette
Geplaatst op 24 december 2017 om 08:14 uur
Dank voor je update, Isa! Heerlijk dat je er zo van geniet en geweldig wat je allemaal meemaakt! Pas goed op jezelf!
|