Ontmoeting met de haan
Geplaatst
op 04 maart 2018 om 18:48 uur
Tijdens
een job in een appartement vol junkies en arme mensen was er een ontploffing
door een gaslek. Mijn been was verbrijzelt en zat vast onder een fornuis. Ik
was aan de vloer genageld en kon nergens heen. De vlammen die steeds dichter
kwamen en mensen die ik hoorde schreeuwen van de pijn, het was angstaanjagend.
Het vernielde pand waar ik in lag kon elk moment instorten. Ik bereidde me voor
op mijn dood.
Toen kwam Youssef, hij riskeerde zijn leven voor mij. Hij was een
vluchteling op wie iedereen neerkeek. Na deze gebeurtenis was hij een echte
held. Het feit dat hij mijn leven redde zorgde ervoor dat ik het gevoel had dat
ik hem eeuwig dankbaar moest zijn. Ik lag een paar weken in het gips en sliep
op mijn sofabed dat zicht had op de binnenkoer.
Op een dag werd ik gewekt door
een kukeleku, een haantje was over mijn muur gevlogen en kwam terecht op mijn
binnenkoer. Ik was zot van hem sinds de eerste dag en gaf mijn haantje elke dag
te eten. Zijn uitwerpselen op mijn mooie tegeltjes ruimde ik met plezier op.
Zijn naam was Hannibal, mijn eerste huisdier ooit. Hij was prachtig,een echte
Adonis, liep fier rond en schreeuwde om zich heen en joeg zo alle indringers
weg. Het was zijn gebied. Hij was mijn trots ik beschouwde hem als mijn
familie.
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.