Blog 13 - Bullshit
Geplaatst
op 01 februari 2019 om 10:49 uur
Blog
13 – week 9 28 januari t/m 1 februari
Na
een gezellig weekend met mijn nieuw gemaakte vrienden Lisa en
Nathalie en hard gewerkt te hebben aan mijn toelatings-eisen voor het
Erasmus, was het op zondag avond weer tijd om met z'n drieën terug te gaan naar Nakyenyi.
Maandag
28 januari
Vanochtend
was het alweer tijd voor een nieuwe werkweek bij Lwengo. We zijn weer
naar de bomenplantage geweest, maar nu naar een ander deel (denk ik,
die bomenplantage is zo groot) en hebben daar weer de takken van de
bomen geslagen. Dit hebben we van 9.00 tot 12.00 gedaan in de
Afrikaanse evenaars hitte en om 12.00 was ik er dus ook wel echt
klaar mee. We zijn terug naar huis gereden, een heel avontuur over
die paadjes hier, en hebben hier tot 14.00 gewacht op onze volgende
collega: Eva. Eva is gisteren aangekomen en zit hier nog 3 maanden,
aan haar kan ik nu dus mijn kennis overdragen. Om 14.00 ben ik
alleen, Tieme voelde zich niet super en Eva was haar spullen nog aan
het uitpakken. Ik vertrok naar de school met Augustine. Daar kwamen
de leerlingen zich melden, er werden gegevens van hen opgeschreven en
ze moesten de supplies inleveren. Het is hier namelijk normaal dat
alle leerlingen toiletpapier, bezems, markers etc. zelf voor een deel meenemen, in plaats van de school die de supplies koopt van het
schoolgeld. Hier heb ik nog wat Oegandese woorden geleerd en toen was
het tijd om naar huis te gaan. Ook al zit alleen de maandag er pas op
heb ik het idee dat ik al minimaal 3 dagen gehad heb. Wat aan de ene
kant goed is want ik heb dus het idee al veel gedaan te hebben, maar
als de hele week zo gaat, duurt die wel heeel lang…
Dinsdag
29 januari
Ik
had zeer veel zin in vandaag en dat omdat we ‘s ochtends naar het
medical centre zouden gaan en ‘s middags naar de womens club. Ik
zal jullie niet heel lang in spanning houden: het was geweldig! In de
ochtend zijn Tieme en ik naar het medical centre gegaan, terwijl Eva
een rondleiding kreeg in de school. Bij het medical centre komen elke
dinsdag moeders hun baby’s laten wegen en komen ze voor inentingen.
Dit gebeurt wel op een andere manier dan in Nederland, maar dit was
juist wel weer heel leuk om te zien. De baby’s worden hier in een
soort luier constructie gezet en daarna aan een hangende weegschaal
gehangen. Dit deed ik en het gewicht en de datum schreef Tieme
vervolgens op in een speciaal boekje, die alle moeders moeten hebben.
Dit wegen moet op bepaalde momenten gebeuren en er was zelfs een baby
die vandaag geboren was. Vervolgens hebben we van Francis een
rondleiding gehad waarbij hij ons de verschillende delen van het
medical centre heeft laten zien. Het was erg schoon en zag er goed uit, dus
dat was erg fijn om te zien. Vervolgens zijn Francis en ik wat
administratie gaan doen en we hebben er voor gezorgd dat alle baby’s de
juiste inentingen zouden krijgen vandaag. Daarna zijn we met z’n
allen in het gras gaan zitten en daar kwam een dokter de inentingen
geven, wel heel anders dus. Chantal, de leidster van de organisatie
waarmee ik reis, is nog langs geweest en heeft me daarna met haar
auto dus ook naar huis gereden. Daar hebben we geluncht en in de
middag zijn we naar de womens club geweest. Hier worden vrouwen samen
gebracht om samen dingen te gaan weven en daar kunnen ze dan weer
geld aan verdienen. Zo leren ze hier vrouwen hoe ook zij een centje
bij kunnen verdienen voor het gezin (met minimaal 8 kinderen ;)).
Hier hebben we alle 3 een eigen boekenlegger geweven en dit was
moeilijk, maar toch wel tof. Na in het begin vaak uitgelachen te
worden, waren de vrouwen uiteindelijk toch wel verbaasd over het
eindresultaat. Hierna zijn we naar huis gereden en zijn Eva en ik
onderweg nog even gestopt om wat prachtige foto’s te maken van de
natuur, genieten!!
Woensdag
30 januari
Vandaag
hebben we alle spieren in ons lijf eens goed aan het werk gezet en
zijn we naar de ‘local gym’ geweest, althans, volgens de woorden van Francis. ‘s
Ochtends zijn we terug gegaan naar het health center, die waar we
vorige week zo veel stenen hebben gesjouwd. Er waren dus nog meer
stenen geleverd, yes! Wel ziet het er echt al beter uit en er zit
zelfs al een dak op 1 van de 2 gebouwen. We hebben hier de hele
ochtend met z’n drieën stenen gesjouwd, totdat we geen steen meer
konden zien (letterlijk en figuurlijk). Alle stenen liggen nu klaar
om de muur af te maken en Augustine denkt dan ook dat we misschien
volgende week al wel naar het eindresultaat kunnen kijken.
‘s
Middags zijn we naar een goede lunchpauze onderweg gegaan om een
stove te bouwen. Dit doen we op zo’n manier dat er minder hout
verbruikt hoeft te worden en er minder rook vrijkomt. Deze stove
wordt volledig in elkaar gezet met modder en die modder moest nog
even gemaakt worden. ‘Eva, Flora, this is the perfect task for you’
zei Francis grappend. Hij was namelijk van mening dat vrouwen niet
vies wilden worden, nou dan ben je toch echt bij de verkeerde vrouwen
beland mattie. Er werd dus oranje zand neergelegd en hier werd water
bijgegooid. Daarna was het een kwestie van stampen, heel veel
stampen, zodat het modder zou worden. ‘Het is gewoon een soort
koekjes deeg maken’ ‘ja maar dan met
stront’ zei ik grappend naar Eva terug. Eva vroeg toen aan
Idris
of het shit was waar we op aan het stampen waren, waarop Idris
antwoordde: ‘oh yes, bullshit’. Of het dus zand of poep was
zullen we nooit weten, maar we hebben wel lol gehad. Tieme moest met
de machete wat gras klein snijden, dit moest erbij gestampt worden,
zodat de klei goed hard zou worden. Over 2 weken heeft dit gezin nu
een stove waar ze (met 2 pannen tegelijkertijd!) milieu
verantwoordelijker kunnen koken.
Donderdag
31 januari
We
zouden vanochtend eigenlijk 2 Nederlanders ontvangen, die dit project
sponsoren en met hen praten over de school en het nieuwe schooljaar,
maar helaas was hun vlucht vertraagd en nu komen ze dus pas morgen.
Dit betekende dat we een andere invulling moesten vinden voor ons
ochtendprogramma. Idris had gelukkig wel een goed idee: we konden
toch gewoon weer terug naar de construction site en daar nog meer
stenen verplaatsen. We zijn dus weer terug gegaan, maar hebben nu
alle halve stenen, deze stenen breken namelijk nogal makkelijk, op 1
hoop gegooid, zodat ze niet meer in de weg zouden liggen. Het was een
minder intensief taakje dan gisteren, maar door de extreme hitte hebben we alsnog genoeg gezweet. In de middag zijn we op home visit
gegaan bij een oudere vrouw. Deze vrouw moet zo’n 20 minuten een
heuvel oplopen om bij een waterbron te komen en dat kan ze niet
meer. Wij hebben dus met z’n vieren 2 volle jerrycans naar
boven gesjouwd. De vrouw was er in ieder geval erg blij mee en heeft
nu weer voor een aantal weken water.
Vrijdag
1 februari
Vandaag
zijn de 2 sponsoren uit Nederland wel aangekomen en dus was iedereen
druk in de weer met hen. Het overleg was dus gewoon in het
vrijwilligers huis en om 10.00 zaten we alweer in de matatu naar
huis. Het is vandaag al weer februari, dat betekent dat ik deze maand
nog naar huis vlieg. Heel raar om dat te bedenken, maar wat gaat de
tijd hier inderdaad snel. Best apart, want het lijkt hier alsof ze
geen besef hebben van tijd en dat het allemaal lekker langzaam gaat.
Toch heb ik nu nog maar 3 project weken voor de boeg. Apart gevoel!
Volgende week zullen alle lessen weer gaan starten en zullen we dus
meer op de school te vinden zijn. Ik ben benieuwd!
Tot
volgende week!
Fleur
Reacties
Monique
Geplaatst op 08 februari 2019 om 21:22 uur
Lieve stoere Fleur, wat tof weer om te lezen (wel wat verlaat). Fijn dat jij STEENTJES bij hebt kunnen DRAGEN - haha X Monique
|
Ilse marcelissen
Geplaatst op 06 februari 2019 om 19:25 uur
Lieve Fleur ik zit echt even heerlijk te genieten onder het genot van een bakkie koffie. Wat een avonturen....
Stiekem best een beetje jaloers....
Geniet nog even want voor je het weet is het voorbij. Ben heel benieuwd om je straks weer terug te zien. Topper....
|
Lizet
Geplaatst op 05 februari 2019 om 21:50 uur
Hoi Fleur. Weer mooie verhalen en ervaringen van je. Leuk hoor.! Wat het wegen van de baby's betreft in een doek/luier; dat deden ze hier vroeger ook zo op deze manier als ik het zo lees. Je hebt weer veel gezien en meegemaakt weer de afgelopen week. Het gaat snel dus geniet er nog van ondanks het harde werken en het trainen van al je spieren!!
|
Johanna Jacobs
Geplaatst op 03 februari 2019 om 17:16 uur
Hallo Fleur weer een leuk verhaal. Geniet nog maar een paar weekjes het is zo voorbij als je hard moet werken. groetjes tot je volgende verhaal.
|
Agnes
Geplaatst op 02 februari 2019 om 21:42 uur
Fleur wat een geweldige ervaring weer. Leuk om te lezen en heel andere werkzaamheden dan bij het vorige project. Leuk hoor
|
Fleur
Geplaatst op 02 februari 2019 om 14:56 uur
@Jolanda Kanters
De man tegen de muur aan is inderdaad Augustine, een hele leuke man! De jongen met ons in de modder is een nieuwe vrijwilliger genaamd Idris.
|
Fleur
Geplaatst op 02 februari 2019 om 12:33 uur
@Jolanda Kanters
De man tegen de muur aan is inderdaad Augustine, een hele leuke man! De jongen met ons in de modder is een nieuwe vrijwilliger genaamd Idris.
|
jolanda Kanters
Geplaatst op 01 februari 2019 om 11:27 uur
Hee Fleur, leuk verhaal, hard werken soms, maar ook zeker genieten merk ik uit je verhaal.
Is dat Augustine, op de foto??
Geniet er nog een paar weekjes van.
Jolanda
|