Thermopolis
Geplaatst
op 06 augustus 2019 om 23:34 uur
Thermopolis
Vanuit Yellowstone gaan we door naar onze volgende stop, Thermopolis. Onderweg doen we wat boodschappen bij een Walmart. We hebben een plaatsje geboekt bij een lokale kleine camper parkeerplaats. Het is makkelijk te vinden.
En inderdaad, het is klein en knus, wat gedateerd, maar schoon. De beheerdster is nergens te bekennen.
Wel hangt er een telefoonnummer op het raam bij de receptie. Marco belt even en krijgt haar aan de telefoon. Ze is blijkbaar aan het werk in een restaurant, wat ze ook nog doet. Er is eigenlijk maar 1 plek vrij van de 12 plekken, dus dat is vrij makkelijk. We mogen ons alvast installeren, de formaliteiten komen later wel, als ze er is.
Zo gezegd, zo gedaan en inderdaad, na een goed uur is ze er dan. Een oudere dame, aardig, behulpzaam. We regelen
de papieren en we kunnen weer verder. We koken wat eten, daarna gaat Marco nog even op pad, om te kijken hoe het
zit met onze uitstap van de volgende dag, Het Wyoming Dinosaur Centre. Dat wordt de volgende dag met de camper,
niet ver, maar net te ver om te lopen. We slapen uit, gaan op ons gemak ontbijten en rond 10:00 uur in de ochtend zijn
we er. Als we willen (uiteraard moeten we daar wat voor bij betalen), kunnen we om 11:00 uur mee naar een opgravingssite.
Tja, nu we er toch zijn. Eerst maar eens door het museum. Het is mooi uitgestald, maar zoals de "drukte" al laat blijken,
groot is het niet. Wel staan er heel erg mooie authentieke exemplaren van dinosuarus skeletten. Van over de hele wereld,
maar de grootste, met de bijnaam "Jimbo" is gevonden in Douglas. 106 foot lang, dat is 32,3 meter lang. We moeten het
skelet filmen, want we krijgen het niet in één keer op de foto, zo groot is het.
We gaan mee naar de opgraving, een korte rit van 10 minuten de bergen in. We krijgen echt uitvoerig uitleg van een
medewerker die er 25 jaar werkt. Er zijn op dit relatief kleine oppervlak van deze vlak bij elkaar liggende sites al
meer dan 10.000 dinosuarus botten gevonden. Dan gaan we even naar een specifieke site waar een gebouw omheen gezet is.Daar krijgen we nog meer uitleg en zien we inderdaad nog een aantal botten in de grond zitten die nog uitgegraven moeten worden. Na anderhalf uur gaan we weer terug naar het museum. Dat was het eigenlijk ook wel, veel groter is het niet.
We gaan wat middag eten, er wordt nog even een wasje gedraaid en dan gaan we op weg naar de hotsprings. Kim en Esmée vinden het maar niets. Het ruikt net zoals in Yellowstone naar rotte eieren, veroorzaakt door de met het hete water
meekomende zwaveldampen. Maar goed, als je er bent en je de kans hebt, moet je dit natuurlijk wel doen. Maar, eerlijk
is eerlijk, voor het geheel, de brochures scheppen hogere verwachtingen dan de werkelijkheid waar kan maken.
De camper plaats ligt vlak bij het spoor, waar de eerste trein rond 05:00 uur luid toeterend begint te rijden. Het ligt
ook aan de weg waar veel mensen over forensen en dat begint al om 06:00 uur, met uiteraard het gebrul van de motoren
van de Amerikaanse auto's. Na 10:00 uur in de ochtend valt het redelijk stil. Het wordt netjes bijgehouden merken we ook,
met een bladblazer, om 07:30 uur in de ochtend. Elke ochtend. We kunnen het allemaal in ieder geval afstrepen van onze
lijst. Leuke afwisseling was in ieder geval de locale brouwerij waar we nog even wat gedronken hebben. Dat is trouwens
ook iets, deze rit is ook een tocht waar Marco kennis maakt met allerlei lokale biertjes. Iedere dag kan in ieder geval
afgesloten worden met een uniek biertje uit de betreffende regio.Op naar de volgende stop, Sherodan. Geen concrete
plannen, wat van de omgeving zien, in ieder geval het locale museum, wellicht een historisch punt zoals Big Horn.
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.