Lekker stukkie scheuren!
Geplaatst
op 02 augustus 2017 om 05:11 uur
De volgende dag ben ik klaar om Sapa verder te verkennen. Ik ga dit keer alleen omdat Mai Sapa al gezien heeft en omdat je bij elke toeristische plek moet betalen. Als ik klaar ben om te vertrekken, blijkt mijn motorbike weg te zijn. Dit is weer een typisch Vietnamees gevalletje van "wij weten wat goed voor je is". Ik had gezegd dat ik naar een berg in de buurt wou gaan en ze dachten dat ik dat wel wilde lopen. Ik maak duidelijk dat dat niet mijn plan is, er wordt wat gebeld en vijf minuten later staat er een oranje scooter voor de deur en kan ik vertrekken. Bij de berg aangekomen begrijp ik waarom ze hadden verwacht dat ik ging lopen want inplaats van dat er een weg omhoog kronkelt is het een trap, links en rechts volgebouwd met souvenirwinkels en gevuld met grotendeels Aziatische toeristen. Ik parkeer mijn motorbike en sluit me aan in de massa. Ik begin er al gauw de pest in te krijgen, want ik had geen file verwacht tijdens een berg wandeling. Dan verschijnt er een groter veld met her en der wat lelijke beelden van dieren waar de toeristen maar al te graag mee op de foto willen. Aan de rand van het veld vormt zich een zijpad dat niemand schijnt te volgen, iets wat ik verklaar als dom kuddegedrag. Zo'n honderd trappen en redelijk wat zweet verder, kom ik een rood bordje tegen met een Vietnamese tekst. "Je gaat lekker zo, je bent er bijna" is normaal niet een bericht wat je op een rode achtergrond zet. Maar ik heb geen zin om terug te lopen, dus ik vertel mezelf dat als het erg belangrijk was, ze het wel in het Engels zouden opschrijven. Aan die logica begin ik later te twijfelen als direct na het bord het pad wel heel stijl en krakkemikkig wordt. Na terug te zijn gelopen naar het bord stuur ik een foto naar Thanh en die vertelt me dat het inderdaad verboden is om verder te gaan. Dus even later heb ik mijn lesje geleerd en sluit ik me teleurgesteld weer aan bij de kudde. Gelukkig splitst het hoofdpad zich in meerdere paden en wordt het hoe hoger ik kom steeds minder druk. Ik bereik al snel de officiële top, maar het pad loopt door en aangezien bijna iedereen hier afhaakt ga ik door. Ik loop een trap op in een dunne spleet tussen twee rotsen en er komt een oud vrouwtje me tegemoet gelopen. Ik druk me tegen de wand aan om haar er langs te laten, maar in plaats daarvan blijft ze voor me staan en begint me van top tot teen te bestuderen. Na een paar verwarrende seconden vraagt ze me "you here alone?" Ik knik bevestigend en ze gaat door met "where is your girlfriend?". Ik vertel haar dat ik geen girlfriend heb. Daarna komt het oude vrouwtje eindelijk in beweging en loopt langs me terwijl ze "don't believe you, you to handsome" mompelt. Na dit vreemde maar complimenteuse intermezzo vervolg ik mijn weg. Na een lange wandeling bereik ik een verlaten tempel met een prachtig uitzicht en ik beslis dat dit mijn eindbestemming is, draai om en begin weer aan de afdaling. Vervolgens klim ik mijn motorbike weer op en begin op eigen houtje en op advies van Tripadvisor in de omgeving rond te touren over de met gaten bedekte stijle bergweggetjes. Terug in het hostel pik ik Mai op en samen gaan we naar een waterval in de buurt waar Dui op het moment ook zou moeten zijn. Na een lange klim zwemmen we daar een beetje en gaan we uiteindelijk uitgeput terug naar het hostel. Daar leer ik dat ik maar beter niet kan vragen naar de ondefinieerbare stukken vlees in het eten, want nadat ik leer dat het reepjes varkensoren zijn, ziet het er nog minder aantrekkelijk uit. Ik hou het bij kip en rijst, maar dat blijkt ook niet helemaal veilig te zijn. Nadat ik een stuk kip in mijn kommetje heb gelegd begin ik langzaam de contouren van een doorgesneden schedel en een half snaveltje te onderscheiden. Nu is het hier geen punt als het eten niet opkomt, maar alles wat je in je kommetje mikt moet wel op. Je gaat toch anders over vlees denken als je tanden over een schedel schrapen en je hersenen uitzuigt terwijl een zwart geblakkert oog je verbaasd aanstaart....
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.