Trainen met Ethiopië onder 20, avondje uit en de Klassieker!
Geplaatst
op 24 oktober 2017 om 11:22 uur
Maandag 16 oktober
Vandaag is er echt heel weinig gebeurd. Omdat we
waarschijnlijk met Sami naar Mercato (de grootste markt van Afrika) zouden
gaan, wilde ik nog even pinnen. Om onverklaarbare redenen gaven twee
pinautomaten echter aan, dat mijn pinpas geblokkeerd was… Toch wel even kleine
paniek, maar goed we hebben nog wel wat geld op zak dus gewoon maar de taxi in.
Toen wij bij Sami aankwamen, zat hij al op ons te
wachten. We waren namelijk iets later dan afgesproken bij zijn huis. Met Sami
zijn we eerst naar Ethiopian Telekom gegaan om een Ethiopische simkaart te
regelen. Dat gaat hier allemaal heel bureaucratisch als je niet zelf in
Ethiopië woont. Paspoort moet gecheckt worden, er moet een handtekening gezet
worden, foto gemaakt en Sami moet zijn gegevens geven omdat hij dan
verantwoordelijk gehouden kan worden voor ons gedrag...
Het krijgen van de simkaart is echter niet voldoende, ook
je toestel moet nog geregistreerd worden bij de overheid. Helaas was de
technische man er even niet, dus tijd voor wat bunna! Het meisje wat ons
voorzien had van een simkaart, zou ons wel even bellen als de techneut er weer
was. Na een cheap ass, maar lekker bakje koffie, werden we gebeld en konden we
terugkeren naar het kantoor. Doordat de techneut dus even buiten de deur was
gaan lunchen en er wel behoefte was aan zijn aanwezigheid, was er inmiddels een
lange rij ontstaan. Dat werd dus even wachten. Toen we eenmaal aan de beurt
waren, was het snel geregeld en konden we nog ergens gaan eten. De lunch hadden
we zelf wel overgeslagen en dus hadden we toch wel trek gekregen. Nadat we wat
gegeten hadden, zijn we door Sami naar de minibus gebracht die ons naar Bole
(onze buurt) zou brengen. Als we dan zouden uitstappen, moesten we even vragen
waar de minibus naar Millennial vandaan zou vertrekken en die pakken. Dan
konden we gewoon Bob Marley Square aangeven en zouden we het vanzelf wel weer
weten. Na wat rondgevraagd te hebben en met een beetje hulp van Yigsaw (een behulpzame tour guide, die daar toevallig was), hebben we het minibusje kunnen vinden en
zijn we weer veilig thuis gekomen.
Vandaag wel weer een levenslesje gehad van Sami: je geluk
zit niet in de spullen die je hebt, maar in de dingen die je kan delen met
anderen.
Dinsdag 17 oktober
Voor het eerst voor mezelf wezen hardlopen vandaag. Toch
nog wel even wennen in deze hoogte dat het qua zuurstof toch heel anders in
Ethiopië is dan in Nederland. Al na 4 kilometer heb ik moeten opgeven, doordat
de ademhaling dus nog niet meewerkt. Maar goed, het is een start!
Na een lekkere douche en een ontbijtje heb ik Daniel
opgezocht om samen met hem te gaan werken voor het testen en meten. Hier kreeg
ik te horen dat we vanmiddag om 16.00 uur (of 10 uur Abasha time) zouden
beginnen met de antropometrie testen van alle atleten op de academie. De
voetballers en taekwondoka’s staan vandaag op het programma. Verder kreeg ik
een sleutel van het kantoor van Daniel, zodat ik wanneer ik dan ook wilde in zijn
kantoor kon gaan werken. Toch mooi dat hij al direct het vertrouwen in me stelt
en mij echt als collega ziet voor de komende twee maanden.
Na wat pogingen om een goede wifiverbinding te krijgen in
het kantoor van Daniel, valt de stroom uit en ben ik genoodzaakt om Zola Hotel
weer op te zoeken. Ik wilde toch mijn blogje weer even updaten en bovendien
eens kijken waarom mijn pinpas gisteren geblokkeerd was. Misschien dat
internetbankieren mij hier wat over kon vertellen. Het blogje updaten lukt,
uitvinden waarom mijn pinpas geblokkeerd was niet. Als ik vervolgens weer ga
pinnen, komt er ook gewoon weer geld uit de muur. Vreemd, maar het werkt!
In de middag wordt er dus getest. Hoewel dit in het begin
wat rommelig verloopt, komt er mede door de medewerking van Sjors, Jochem en
mij wat meer structuur en snelheid in het proces. Dit zorgt ervoor dat we
uiteindelijk om half 7 klaar zijn met het testen en meten van de atleten.
Jochem en Sjors besluiten nog even te gaan sporten en als zij terug komen, kan
er begonnen worden met koken. Met koken ja, voor het eerst tijdens ons verblijf
in Ethiopië wordt er door onszelf een maaltijd op tafel gezet. Met de lichten
gedimd, met een kaarsje op tafel en Bløf zachtjes op de achtergrond, genieten
wij van onze pasta.
Woensdag 18 oktober
Vandaag stond in het teken van testen en meten. Doordat
er echter ook sportspecifieke testen gepland bleken te zijn, gingen de
antropometrie testen niet door. We hebben even bij de voetbaltesten staan
kijken, maar hierbij viel onze mond open van verbazing. Het ging ontzettend
ongeorganiseerd en volgens mij hadden de trainers nog nooit van betrouwbare of
valide testen gehoord, want dit leek eigenlijk nergens op. Er moest afgewerkt
worden zonder tegenstand op een leeg doel (en dit mislukte vaak zat trouwens),
er moest een lange pass worden gegeven over een bepaald aantal meters in een
vak (3x met rechts, 3x met links). Deze testen werden uitgevoerd bij het onder
20 team, maar het niveau was echt te vergelijken met een redelijk 1e klasse team
uit het Nederlandse jeugdvoetbal. Ethiopië heeft qua voetbal nog wel een aantal flinke stappen te zetten op weg naar een Afrika Cup of WK.. Wat mij naast het testen nog het meest een doorn in het oog was,
was dat van de 15 spelers 1 actief was met de testen en de rest er een beetje
bij zat… Gemiste kans voor de trainer om de rest van de spelers nog wat extra oefeningen te laten doen. Nu was
het wachten en werd de tijd verspild met stil zitten in plaats van gebruikt om
beter te worden. Het partijtje wat volgde tussen de onder 20 en de onder 17
werd vooral gekenmerkt door vreemde tackles (ze hebben teveel Afrika Cup potjes
gekeken). Wel was de intentie van veel spelers om snel vooruit te spelen, daar
kunnen we in Nederland dan wel weer wat van leren.
Na een overleg met Daniel is hij vandaag begonnen met het
vertalen van de vragenlijsten over de psychologische kant van topsport van het
Engels naar het Amhaars. Daarnaast heb ik van hem feedback ontvangen over hoe
ik de vragenlijst beter kan introduceren. Hij gaf aan dat het volgens hem goed
is om de vragenlijst wat ruimer te introduceren, zodat de participanten op de
hoogte zijn van het feit dat zij deel gaan uitmaken van een onderzoek.
Daarnaast wilde Daniel meer achtergrondinformatie toevoegen, zodat hij meer
data heeft over de atleten. Dit is misschien voor mij niet zo nodig, maar voor hem
en zijn onderzoeksteam kan dit in de toekomst wel interessant zijn. Aan mij dus
de taak om een uitgebreidere introductie te schrijven in het Engels, zodat
Daniel deze kan vertalen naar het Amhaars.
’s Avonds was het plan om rijst met shero te maken, maar
door de vrijgevigheid van de vrouw in het winkeltje werd dit injera met shero.
We kregen het recept mee hoe de shero te bereiden en dan zou het moeten smaken.
En we moeten toegeven voor de eerste keer dit gemaakt te hebben, smaakte het
best goed. Niet zo lekker als de shero van de moeder van Sami, maar goed voor
de eerste poging was het best prima. Na het avondeten, hebben we de bank
opgezocht en stond Mulan op het programma. En inderdaad, Sjors, het is een
mooie Disneyfilm!
Donderdag 19 oktober – zondag 22 oktober
Laatste dagen hebben we vooral Daniel veel geholpen met
het testen en meten. Verder is er niet zo heel veel gebeurd. Sjors en Jochem
hebben samen met de accommodatiebeheerder een rondje gedaan over de academie om
samen de checklist van het NOC*NSF voor een talentencentrum af te lopen. Ik ben
wezen kijken bij een martial arts (wushu) wedstrijd die wedstrijd gehouden in
de grote gymzaal.
Na de testen op vrijdag, werden we door een speler van de
onder 20 uitgenodigd voor de training de volgende ochtend om 6.30 uur. Wij
stonden dus om 6.30 uur op het veld, maar ze waren toen al begonnen. De coach
gaf ons opdracht onszelf maar even warm te maken om daarna deel te nemen aan de
rest van de training. Een rondo, een passingoefening en een partijtje later,
konden wij dus zeggen dat we mee hebben getraind bij Ethiopië onder 20. Na het
partijspel kwam de trainer met de hele selectie naar ons toe om ons om tips te
vragen. We hadden ze even kunnen observeren op de training en hij wilde graag
weten wat we ervan vonden. Na wat tips, werden we bedankt voor onze
aanwezigheid en rondde de coach de training met zijn groep nog even verder af.
Onder het genot van een verse juice bespraken we nog even
de training, maar kwamen we alle drie tot de conclusie dat het niveau van
Ethiopië onder 20 ongeveer gelijk is aan een 1e klasser bij de
A-junioren in Nederland. Een paar leuke voetballers, maar allemaal niet heel
bijzonder. Maar om het in perspectief te plaatsen: het seizoen is net pas
begonnen, de trainer leert graag nieuwe dingen en het echte trainingsschema
moet nog beginnen. Dus wie weet hoe deze gasten zich dit seizoen nog
ontwikkelen…
Zaterdagavond stond dat de afspraak met Yigsaw op het
programma. Yigsaw is een tour guide, die ons misschien kan helpen met een reis
naar het noorden van Ethiopië. Ook Sami zou de academie opzoeken om met zijn
vijven uit eten te gaan en daarna eens het nachtleven van Addis te gaan
verkennen. Na vooral veel lopen, wat onderhandelen met taxi’s, vinden we
eindelijk een restaurantje: Zola. Jawel, dezelfde tent als het hotel tegenover
de academie… Aan het gezicht van Sami te zien, schrok hij wel een beetje van de
prijzen, maar nadat we hem gezegd hadden dat wij voor hem zouden betalen,
durfde hij toch te bestellen. Na het eten, hebben we een barretje opgezocht
voor een klein biertje, want om nu al naar de clubs te gaan was nogal vroeg.
Bijkomend voordeel was dat we nog even konden genieten van FC Barcelona op
televisie. Na een paar biertjes, hebben we de clubs opgezocht.
Ons eerste avond stappen was echter niet zo’n succes.
Sowieso wordt er geen bier geschonken in de clubs… Maar in de eerste club
probeerde de serveerster ons ook nog voor 400 birr op te lichten, door die
extra op de bon neer te zetten. Het scheelde dat we twee Ethiopiërs mee hadden,
die met de bon naar de manager konden gaan om het even recht te zetten, maar
alsnog waren we 1100 birr kwijt voor 6 wodka red bull en 2 sprites… In de 2e
club werden we snel naar de VIP plek gebracht, waarschijnlijk omdat we blank
zijn en ons uitgavenpatroon toch iets hoger ligt dan die van de gemiddelde
Ethiopiër. Bovendien was een vriend van Yigsaw het mannetje bij de VIP-ruimte. Nadat
ons duidelijk was gemaakt dat je in deze club alleen door per fles te bestellen
een beetje status kon verkrijgen, was de lol er voor ons snel van af en zijn we
dus maar weer huiswaarts gekeerd. Volgende keer maar een paar andere tentjes
proberen.
De zondag na ons stapavondje hebben we lekker kunnen
ontspannen. Na even lekker uitgeslapen te hebben, zijn we wezen lunchen bij
Fortune op de hoek. Een prima en vooral lekker goedkoop eettentje. In de middag
hebben we zitten yahtzeeën, waarna we ons rond 16.00 uur naar het Zola Hotel
hebben verplaatst. Er stond namelijk een voetbalmiddagje op de planning. Met Everton
- Arsenal (2-5) en Tottenham Hotspur – Liverpool (4-1) op televisie en
Feyenoord – Ajax (1-4; WZAWZDB) op livescore en twitter hebben we ons prima
kunnen vermaken. Een mooi einde van de week dus!
Morgen start het echte trainen voor de talenten hier op
de academie, dus we zijn heel benieuwd hoe dit eruit gaat zien!
Reacties
stefan
Geplaatst op 02 november 2017 om 08:14 uur
leuk om te lezen Bart!
blijf trainen want we verwachten veel van je als je weer terug bent.
enne JigSaw???
Gr,
Stefan
|
Kees
Geplaatst op 25 oktober 2017 om 23:08 uur
Je raakt al aardig ingeburgerd Bartman.
Eten met Blof op de achtergrond hoort daar niet bij, maar wel lekker muziekie !
|