Mensen met een passie
Geplaatst
op 06 maart 2019 om 05:17 uur
Nieuw Zeeland (NZ) geeft weer nieuwe avonturen met een verscheidenheid aan mensen. Over het algemeen laten de ‘Kiwi’s’ zich gemakkelijk benaderen. De steden zijn klein en overzichtelijk. Bergen en water zijn altijd dichtbij. Ik kom aan in Queenstown op het Zuidereiland. Vanaf hier reis ik omhoog naar het Noordereiland.
Vanaf het water is een deel van NZ goed te bekijken dus stap ik op de boot naar de Doubtful Sounds, een schitterend fjorden gebied.
Onderweg zijn heeft ook zo zijn thema’s en dit keer wordt mijn nieuwsgierigheid gewekt door de passie die mensen hebben. Wat is de reden dat je doet wat je doet?
Op de boot ontmoet ik Klaus en zijn vrouw die net verhuisd zijn van Heidelberg naar Taiwan. Hij werkt regelmatig in het buitenland en dat komt goed uit als je graag reist. “Het leuke aan reizen en werken in het buitenland is het ontmoeten van mensen en de verhalen die ze te vertellen hebben, kijk maar naar ons nu. Er is altijd wel wat van te leren”.
In Christchurch logeer ik bij Lindsay en Fay. Lindsay is na 42 jaar als politieagent gewerkt te hebben met pensioen. Zijn droom, met mensen op pad en ze mooie plekjes laten zien, leeft hij nu voor de volle 100%. Als hij erover vertelt beginnen zijn ogen te glimmen. Fay maakt haar droom waar met hun Bed & Breakfast. Ze heeft het huis met zorg ingericht en alles is erop gericht om het haar gasten zo goed mogelijk naar de zin te maken. Als ik uit de stad terugkom staat er een heerlijke maaltijd voor me klaar. Samen eten en verhalen uitwisselen is waar ze hun inspiratie uit krijgen. Drie dagen later en een paar dikke knuffels rijker ga ik weer verder.
Kaikura is een klein plaatsje aan het strand, ingesloten door schitterende bergen. Op mijn eerste ontdekkingstocht kom ik langs een klein huisje waar prachtige muziek uitkomt. Ik word uitgenodigd om binnen te komen en ontmoet Tim en Luke. Luke is zanger- songwriter en heeft een aantal optredens hier. Hij speelt in pubs, op straat en bij mensen thuis. Gewapend met zijn cd en een uitnodiging voor een huisoptreden wat later die dag, ga ik terug naar mijn hotel. Als ik me om 17.00 meld op de aangegeven locatie kijkt niemand vreemd op. Hoe meer zielen hoe meer vreugd. Ik krijg een glas wijn in mijn hand gedrukt en zak neer op een bank in de garage.
Al 7 jarig kind was Luke al geïnteresseerd in muziek. Vooral het schrijven ervan. Deze fascinatie heeft hem nooit meer losgelaten. “Soms zijn er eerst de woorden en soms eerst de muziek”, legt hij mij later uit. “Beiden spreken als het ware tegen mij en dan gebeurt het”. Hij kijkt me stralend aan. “Ik weet dat ik geïnspireerd word, dat er iets is waar ik contact mee kan maken”.
De volgende dag, voordat ik vertrek voor een twee daagse wandeltocht ontmoet ik hem weer op een veldje bij een aantal winkeltjes. Mensen lopen voorbij of staan stil en luisteren naar zijn teksten. Voor hem maakt het niet zoveel uit. Hij leeft zijn passie en geeft daar in binnen- en buitenland gehoor aan.
Conway flat is een boerderij in de bergen boven het strand. Op een 100 meter afstand staat een klein huisje waar ik de komende twee dagen logeer en mijn wandelingen maak. Nog voordat ik mijn tas heb neergezet wordt ik door Lydia uitgenodigd om mee te gaan op de Squat om de koeien te verplaatsen. Haar 18 maanden oude zoontje zit in een rugzak op haar rug. Hij lacht naar me om de uitnodiging kracht bij te zetten. Ik doe de hekken open en dicht en samen sturen we de koeien in de juiste richting.
Lydia heeft het bedrijf van haar ouders overgenomen. Honderden schapen en koeien worden door haar en haar man verzorgd. Ze zijn bijna volledig self supporting. "Vrijheid, voor ons en de kinderen, eigenlijk weet ik niet beter".
Gedreven door hun passie is er bij deze mensen geen twijfel over hoe verder of wanneer het geld binnenkomt. Er is een blind vertrouwen. “Ik kan niet anders, dit maakt me blij en gelukkig” is wat ze allemaal ervaren. Dat gevoel herken ik maar al te goed.
Reacties
Debora
Geplaatst op 14 maart 2019 om 08:13 uur
Wat een fijn om zoveel te ont moeten en mooie momenten te beleven.. een dikke kus voor jou van ons allevier
|
Cock
Geplaatst op 07 maart 2019 om 21:33 uur
Ha Aria,
Met bewondering lees ik je reisverslag , je ontmoetingen met mensen en ik zie voor me hoe je geniet.
Ik wens je nog een mooie tijd toe.Liefs Cock
|
Bert
Geplaatst op 07 maart 2019 om 16:02 uur
Hoi amiga,
Wat een mooi verhaal en wat een belevenissen. Heet die Klaus toevallig Erdmann met zijn achternaam? Die ken ik namelijk en heeft ook een Chinese vrouw (Qiang).
Ik wens je een geweldig leuke tijd en spreek je wanneer je terug bent.
Lieve groeten,
amigo.
|
Hans
Geplaatst op 06 maart 2019 om 14:58 uur
Jouw laatste zin van dit verslag was zo herkenbaar aanwezig in jouw boeiende relaas. Ik krijg het gevoel dat je hier nog meer op je plek bent dan in Australië. De foto's zijn een welkome aanvulling. Blijf super genieten in harmonie met jezelf!! Liefs, Hans
|
Leonie
Geplaatst op 06 maart 2019 om 13:44 uur
Heerlijke verhalen Aartje! Vooral doorgaan met genieten (smiley)
|
Ina Ket
Geplaatst op 06 maart 2019 om 09:41 uur
Wat een mooi verhaal Aria. En wat een leuke en bijzondere ontmoetingen! Geweldig om je reis op deze manier en met prachtige foto’s te kunnen volgen. Wij genieten hier met je mee! ????
|
Marijke kint
Geplaatst op 06 maart 2019 om 08:47 uur
Wat een mooi verhaal weer ik zit weer te genieten en wat een mooie en leuke foto's , genieten ervan!!!! Dikke kus
|