Op weg naar Chili
Geplaatst
op 07 juli 2017 om 21:19 uur
We vertrekken zaterdagochtend om 7 uur uit Volcan. We hebben een tocht van zo'n 5 uur voor de boeg om in San Pedro de Atacama (Chili) te komen. We verwachten zo'n 3 uur nodig te hebben voor de grens. Om 7.50 arriveren we bij de politiepost en die geven aan dat de pas tot 14 uur open is. Gelukkig! We stoppen niet teveel voor foto's, want we willen door crossen naar de grens. Na 4 uur zijn we bij de grens. We hebben alle autopapieren bij de hand en gaan naar binnen. De Argentijnse en Chileense politie, douane ect. Zitten allemaal naast elkaar. Dat werkt uitstekend. Als laatste nog een grondige check van de auto. Zelfs de koffers moeten open. Ach, je moet er wat voor over hebben. En ja hoor, we mogen Chili in. Dat is toch wel heel cool!! We komen na 8 uur in San Pedro aan. Het was toch een langere rit dan eerst gedacht.
San Pedro is een gezellig plaatsje met vele barretjes en restaurantjes. Er zijn veel toeristen hier.
We eten 's avonds in een restaurant met live muziek.
Ik had zelf in gedachten om in de atacama toers te boeken. Steven wil het liefst zoveel mogelijk met de eigen auto doen. Daar heeft hij ook wel een punt, want je kan stoppen waar je wil en zelf bepalen hoe lang je ergens blijft. Uiteindelijk besluiten we om de gijsers met een tour te doen (wordt op internet wel geadviseerd) en de rest van de bezienswaardigheden zelf te doen. Die zondag gaan we naar 2 zoutwater meertjes (laguna cejar en laguna piedra). Het is een hele mooie plek waar de bergen weerkaatsen in het water. Het is zo'n 22 graden. Lekkere temperatuur voor een woestijn. In één van de meertjes mag gezwommen worden. We voelen dat het water aanvoelt als ijs, maar gaan de uitdaging toch aan. We zijn de enige toeristen dus het hele water voor onszelf. Ik heb nog nooit ervaren hoe het is om te blijven drijven. Dat wil ik toch wel eens meemaken. Oehhh wat is dat koud, maar wel heel gaaf. Lekker drijven in zo'n mooie omgeving. Zolang je stil ligt is het water best een oke temperatuur.
Na het zwemmen rijden we door naar Valle de Luna (maanlandschap). Hier kun je een mooie zonsondergang zien. Hele bussen vol toeristen zijn op deze plek. We moeten best een stukje wandelen tot we op dé plek aankomen. De zonsondergang vinden Steef en ik niet heel spectaculair. Tot de zon onder is en er aan de andere kant van de berg hele mooie kleuren van de lucht ontstaan. We begrijpen op dat moment dat het om die mooie kleuren gaat;) we hebben een perfect plekje om het kleurenspel te aanschouwen. Naast ons zit een Nederlands stel (eindelijk komen we eens Nederlanders tegen) waar we even mee kletsen. Zodra alle tourbusjes weer moeten vertrekken genieten Steef en ik nog van de kleuren. Het wordt alleen maar mooier. Ik blij dat ik m'n eigen tourgide heb haha.
We rijden in de schemering weg uit de Valle de luna. Ik vind het wel beetje spannend. Dan zien we een jongen met een fiets staan langs de weg. Het lijkt erop alsof hij pech heeft. Nou dat wil je hier niet hebben. We besluiten te vragen of hij oké is. Dat is hij niet. Zijn ketting is eraf. Hij is erg blij als we aanbieden om de fiets in de bak te doen en mee te rijden naar San Pedro. Wij zijn tijdens onze vakantie al zoveel geholpen dat we dat graag terug doen. Wij wat ruimte maken achterin en de Chileen stapt in. Ondertussen is het helemaal donker. Na 10 minuten rijden zien we een Mexicaans meisje staan met haar fiets. Ook hier vragen we maar even aan of ze oké is. Ze is harstikke moe en haar vriendinnen is ze kwijt. Die fietsen voor haar. Hup, fiets in de bak en ook dit meisje neemt de bezemwagen wel mee. Weer 10 minuten verderop staan 2 meiden in de kant. Dit zijn de vriendinnen van het Mexicaanse meisje. Ze zijn heel blij hun vriendin te zien. Ook deze meiden zijn moe en kunnen eigenlijk niet meer verder (15 km zouden ze nog moeten) de Chileense jongen besluit achter in de bak bij de 4 fietsen te gaan liggen en de 3 Mexicaanse meiden gaan op de achterbank. Niet te hard rijden we naar San Pedro. Iedereen is heel blij weer 'thuis' te zijn en hun dank is zeer groot. Steef en ik komen met een voldaan gevoel terug in San Pedro.
Morgen gaan we naar 2 meren op hoogte rijden. Groetjes!
Reacties
Frans en Bianca
Geplaatst op 08 juli 2017 om 13:52 uur
Wat gaaf he drijven in het water!
Wij hebben Het ook weleens gedaan....
Maar vooral de hulp die jullie die mensen geboden hebbenðŸ‘🻠Heel mooi om te lezen!
|