De aller aller aller laatste blog
Geplaatst
op 24 december 2018 om 16:29 uur
19/20/21 -12-18
Nou… het laatste blogje! Tijd om dit avontuur af te
sluiten.
Maar allereerst de dagen die voorafgingen. Woensdagochtend
gingen we met de taxi naar het vliegveld waarin we onderweg nog even werden aangehouden
door de ‘politie’ om een boete te betalen. Waarom? Wij en ook de chauffeur
wisten het niet.
Eenmaal aangekomen op het vliegveldje in Lilongwe bleek
dat de printer stuk was en dus kregen we handgeschreven tickets. Het kan
allemaal in Malawi!
De eerste vlucht ging naar Kenia en duurde maar een paar
uurtjes. Een korte vlucht waarbij we tussendoor nog een keertje moesten tanken.
Het stijgen en landen met de turbulentie erbij zorgde ervoor dat mijn maag zich
een paar keer heeft omgedraaid… het was geen fijne vlucht. Eenmaal in Kenia
moesten we onze ‘echte’ tickets ophalen en konden we door naar Parijs. Deze
lange vlucht was s’ nachts waardoor de tijd wat sneller leek te gaan ook al
hebben we geen van allen kunnen slapen. Met
een killerdosis aspirines in m’n lichaam heb ik ook deze vlucht al kokhalzend
overleefd. In Parijs hadden we 6 uur overstaptijd wat maakte dat Gerjanne en ik
op een gegeven moment op de koude vloer lagen te slapen. Met het goedkope dekentje
van Kenya airways om ons heengeslagen zaten we de rest van de tijd stilletjes
te wachten. De laatste vlucht op donderdagmiddag ging weer verrassend goed naar
Düsseldorf. Eenmaal daar aangekomen bleken onze koffers er niet te zijn. Lekker
dan… gelukkig had ik geen waardevolle spullen erin zitten.
Met een knuffel kwamen Ruben en moeders me ophalen. Na
een laatste drankje zijn we allemaal met onze familie meegegaan. Ik was erg moe
geworden van de reis en de koorts was opgelopen, dus ben ik bij thuiskomst
gelijk naar bed gegaan. Het was een beroerde lange reis, en ik was blij dat het
erop zat. Fijn om in mijn eigen schone dierloze bedje te kruipen!
Nu ik dit schrijf is het alweer maandag. Na een paar
dagen uitzieken ben ik nu bijna koortsvrij. Waarschijnlijk heb ik in Malawi een
voedselvergiftiging opgelopen waardoor ik dus ziek ben geworden en mijn stoelgang
flink slag is geraakt. Gaat vanzelf wel weer over… maar prettig is het niet met
het kerstdiner in het voorruitzicht.
Mijn bagage is inmiddels thuis afgeleverd, wat een goeie
service is. De souvenirs kunnen eindelijk uitgedeeld worden????
Maar wat vind ik nou eigenlijk van ons kikkerlandje? Nou,
in eerste instantie ijzig koud. Ik bevries. En dan hoor ik mensen om me heen
zeggen dat het eigenlijk helemaal niet zo heel koud is… hmm het kan dus erger? Ik
vind dit namelijk al een vrij ernstige serieuze situatie, moet weer even wennen
aan koude handen en voeten. Naast de vrieskou vind ik het eten hier zalig.
Echt, wat kan ik genieten van een bruin volkoren broodje met kaas. Ik hoeft
gewoon niet te checken op schimmel! Of een mandarijntje, stampot andijvie, een
plakje ham, het is allemaal zó lekker! Ik kan niet kiezen uit onze voorraadkast
wat ik ga eten, terwijl ik Eva hoor zeuren dat er niks lekkers in huis is… what?!
En niet alleen het eten, maar ook bijvoorbeeld een warm
bad of een douche, een warm bed, en altijd ’s avonds lichtje aan kunnen doen.
De wc altijd kunnen doortrekken, water uit de kraan kunnen drinken, de
wasmachine die een hele berg kleren voor je wast, even iets kunnen opwarmen in
de magnetron enzovoort.
Tot nu toe geniet ik alleen nog dubbel en dwars van de
luxe dingen die we hebben. Misschien komt later het schuldgevoel of besef nog
wel dat het ook anders kan zijn.
Morgen is het kerst, waar ik totaal niet naartoe geleefd
heb. Met alle kerstlichtjes en kerstbomen in het dorp was dit wel een vreemde
gewaarwording. Ik laat het allemaal maar lekker op me afkomen.
Oja, en ik ben nu ook trotse bezitter van een donkerblauwe
(ja kleur is belangrijk) volkswagen polo met ronde koplampjes (was ook
belangrijk)! Ruben was zo gek om van de lange tijd gebruik te maken en een auto
voor me te zoeken en op te halen, de schat. Wat bof ik toch met hem!
Nou, kan ik dit avontuur afsluiten! Ik ga dit ‘dagboek’ voorzien
van foto’s en laten drukken zodat ik het boek kan bewaren. Het was een avontuur
om niet snel te vergeten!
Mijn excuus voor mijn soms erg lange gedetailleerde
verhalen. Ik heb dit blog beschouwd als een dagboek en heb het dus niet
samengevat of grammaticavrij gemaakt waardoor ik me kan voorstellen dat niet
alles boeiend en makkelijk was om te lezen. Hopelijk hebben jullie wel de
hoogtepunten eruit kunnen pikken en over de langdradige stukken heen kunnen
lezen.
Bedankt voor het meelezen, fijne kerstdagen en all the
best voor het nieuwe jaar!
Toedeloe
Reacties
Arend
Geplaatst op 25 december 2018 om 18:06 uur
Ha die Anne, leuk en leerzaam om je te volgen en je verhalen te lezen! Ik wens je veel succes en wijsheid in je verdere carrière .De ervaringen die je hebt opgedaan in de afgelopen periode zullen je hier vast bij helpen! Groet Arend van der Weerd
|
Jeannette
Geplaatst op 24 december 2018 om 20:09 uur
Hallo Anne, ik heb genoten van jou verhalen. Jammer dat de terugreis niet fijn was. Maar hoop dat je je gauw weer beter voelt.
Geniet van alles en iedereen om je heen.
Je bent een supermooie ervaring rijker waar je vast vaak aan terug denkt.
Lieve groetjes Jeannette
|