Tijd in Nederland

Geplaatst op 19 september 2017 om 09:40 uur

---

---

Hallo allemaal!
Het is even geleden dat er een blog is geüpload. Zoals jullie weten zijn Vajèn en ik een maand terug naar Nederland gegaan vanwege mijn werk als juf. In deze blog neem ik jullie mee naar de terugreis naar Nederland, de periode in Nederland en de eerste dagen weer hier in Noorwegen.

De terugreis.
Mijn zusje Martine & zwager Martijn waren hier in Noorwegen, zoals jullie in mijn vorige blog konden lezen. Ik had met hen de afspraak gemaakt dat wanneer er geen invaller voor mij zou zijn, Vajèn en ik met hen mee terug zouden gaan.
Uiteindelijk bleek dat er geen invaller zou zijn, dus ging ik zondag 20 augustus met hen mee terug met de auto. Afscheid met Vlatko vond ik moeilijk, want andersom had ik het erg pittig gevonden zo lang zonder Vajèn. Maar gelukkig zou hij in een paar dagen naar Nederland komen voor een aantal daagjes.
De terugreis ging in principe prima, maar duurde wel LANG. Vooral omdat je met het vliegtuig er in iets meer dan een uur bent.
Ook moet je met de auto op de boot naar Denemarken. We kwamen bij de boot en er werden al pilletjes uitgedeeld voor het geval je ziek zou worden. Toen vervolgens de kapitein zei: 'get ready for a bumpy ride' (ivm het winderige weer) en meteen daarna de 'kotszakjes' werden uitgedeeld, kon je me opvegen. Uiteindelijk werd niemand ziek op de boot, behalve.. Vajèn! Ze gaf in het begin wel eens melk terug, maar dit keer kwam der brood, fruithap enz eruit. Super zielig. Gelukkig viel ze daarna in slaap en rijden vindt Vajèn sowieso fijn, dus ze heeft vooral veel geslapen.
 
Vier weken in Nederland.
Zondag op maandagnacht kwamen we aan in Nederland. Ik was kapot! Vooral alleen het idee dat Vajèn gewoon geslapen had en waarschijnlijk dus weer vroeg wakker zou worden.. Maandag was dus even bijkomen. Dinsdag ging ik even langs basisschool de Bron, zodat de kinderen me weer hadden gezien en ik kon voorbereiden. Ik had groep 2A met 17 kindjes en in de middag kwam 2B met 12 kindjes erbij. Woensdag, donderdag en vrijdag waren mijn werkdagen en qua oppas kon dit gelukkig opgevangen worden door onze familie. Ook pakte ik nog mooi het schoolreisje mee naar dierenpark Amersfoort, dus dat was een leuke bijkomstigheid!
Die eerste donderdag kwam Vlatko naar Nederland voor een paar dagen. Dat was erg fijn! Des te moeilijker was nu het afscheid, want nu zou het voor meer dan drie weken zijn. Voor mij ging in Nederland het leven door met familie, vrienden, werk en Vajèn, maar hij kwam telkens in een leeg huis. En dat was pittig.
In die vier weken Nederland was ik ook nog jarig. Ik had niet zoveel zin het te vieren, omdat dit weer zonder Vlat zou zijn (vorig jaar ivm Roemenië ook al), maar toen kwam een super idee: met mijn moeder en zusje naar Elysium! Ook nog een massage gekregen, dus super! Voor mijn verjaardag had ik van vriendinnetje Jessica een tof cadeau gekregen, namelijk naar de musical 'The Lion King'. Hier wilde ik al een tijd naar toe en in de laatste week dat ik in Nederland was, gingen we eerst heerlijk sushi eten en vervolgens naar de musical! Echt een aanrader! De kostuums, de make-up, de muziek, gewoon wauw! 
Vrijdag 15 september was mijn laatste werkdag. Ik kreeg van de kinderen en ouders uit mijn klas een 'oer-hollands' pakket, met klompen, kazen, kruitnoten, drop, enz. Heel lief! Het voelde voor mij een beetje dubbel. Je hebt een maand lang liefde en energie gegeven om een goede start te maken in deze klas en dan heb je het voor je gevoel net op de rails en ga je weer weg.. Maar aan de andere kant: ik wilde graag weer het gezin bij elkaar in Noorwegen.
Daarnaast zijn Vajèn en ik nog langs familie en wat vrienden geweest, maar het lukte me gewoonweg niet om met iedereen af te spreken. Dan zijn 4 weken (met daarin al afspraken, verjaardagen, feestjes, werk, Vajèn enz) echt te kort.

Terug in Noorwegen.
Meteen een dag na mijn laatste werkdag, vlogen Vajèn en ik weer terug naar Noorwegen. En ik moet zeggen: ik kreeg van alle kanten ontzettend veel hulp op Schiphol, omdat ik alleen reisde met een baby. Zo hield de grondstewardess Vajèn even vast, zodat ik de wagen kon inklappen en spullen pakken. Was er een ras Amsterdamse buschauffeur die naar binnen liep en zei: kom maar mee hoor meissie: ik pak je wagen wel mee. En vervolgens toen we bij het vliegtuig aankwamen, hield hij iedereen tegen in de bus, want ik mocht als eerste uitstappen met Vajèn en vervolgens haalde hij eerst nog de kinderwagen uit de bus, voordat de rest pas mocht uitstappen. 
Eenmaal in Noorwegen waren de koffers en tassen zowat meteen al op de loopband, maar wat bleek?! Eén tas van mij was er niet.. Precies de tas met flessen, voeding, spullen voor Vajèn & mijn medicijnen. Op kosten van de luchtvaartmaatschappij mocht ik mijn medicijnen hier aanschaffen en gelukkig hadden we qua voeding nog aardig wat in Noorwegen, maar balen was het even wel..  Toen ik in de rij stond om mijn vermiste tas aan te geven, kwam Vlatko binnengelopen. Vajèn keek hem aan en kon het zowat niet geloven. Ze keek van mij naar papa, weer naar mij en weer naar papa. Om vervolgens heel stiekem te lachen en der armpjes uit te steken naar papa. Wat een genot om hen twee dan weer samen te zien! 

De eerste dagen in Noorwegen.
Toen ik weer in ons appartement in Arendal was en Vlatko en Vajèn samen zag spelen, was ik enorm blij weer terug te zijn. Eindelijk weer de rust en vooral veel genieten van elkaar. Een baby groeit zo snel, ook in doen en laten, dat het fijn is hier alle twee van te genieten.
Ik heb daarnaast ook lekker bijgeslapen. Vajèn had in Nederland namelijk (waarschijnlijk) last van 'naar dromen'. Ze werd bijna elke nacht opeens keihard huilend wakker. Als je dan alleen de nachten doet en je ook nog werkt en veel afspraken hebt, dan is dat onwijs pittig! De eerste nacht in Noorwegen werd Vajèn ook 's nachts huilend wakker en kregen we haar zowat niet meer in slaap. Maar nu (afkloppen) is het al twee nachten goed gegaan op haar eigen kamertje, dus trots op mijn meisje! 

Tot de volgende blog lieve volgers! 

Liefs Andrea, Vlatko & Vajèn

---

---

Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst.