Blog 15: Cambodja, een cultuurshock.
Geplaatst op 28 juni 2018 om 11:36 uur
Het is vandaag donderdag en geen woensdag. Nou gaat weer goed. Iedergeval hebben we weer een dikke grote stempel in ons paspoort. We zijn namelijk in Cambodja.
Ik was gebleven dat we naar Pakse gingen. Dit was vorige week donderdag inderdaad. Pakse is een niet toeristisch plekje en ik heb ook geen idee waarom we daar heen zijn gegaan. De nachtbus was trouwens weer een hele ervaring maar dit keer lagen we best lekker. Het was een “luxere” bus dan waar we al eerder in hadden gezeten en we lagen bij elkaar. De nachtbus zou in Pakse arriveren om 05.00 uur de volgende ochtend. We hadden een slaap plaats geboekt in een Guesthouse waar de kamer echt enorm was. Wel echt de grootste kamer van heel onze reis. Ik denk dat het een Frans oude kazerne of iets was. Ik zeg het eerlijk, we hebben niet veel gedaan in Pakse. Want eigenlijk is er ook niet veel te doen.
We zijn de volgende dag naar de waterval geweest met de scooter. Wat een weg was dat, anderhalf uur rijden maar de weg was echt heel slecht. Met van die kleine kiezelsteentjes. Waterval was overigens echt prachtig. En groot! Je kon er helaas niet zwemmen omdat het regenseizoen is en het water erg hoog is. Maar de anderhalf uur durige rit was het zeker water. Hoewel we er niet onder konden staan werden we klets nat omdat het water van de rivier met de wind mee ging en dus soort van miezerig regen was. Wel heel indrukwekkend. Verder hebben niks meegemaakt. Zondag 24 juni gingen we door Cambodja. Een bus reis van een dag en ook hier moesten we de boarder weer over. Ook dit was een ritje wel. Eerst met een minivan een paar uur rijden. We werden halverwege ergens gedropt en moesten verder met een tuk tuk. Nou dat was wel een beetje raar. Met de tuk tuk gingen we naar de boarder en dit ritje duurde 45 minuten ofzo. Alle backpacks erop want we waren met nog een meisje en gaan. Bij de boarder aangekomen. Was het allemaal wel een beetje raar, er zaten mannen en die regelde het voor ons en vervolgens betaalde je 5 dollar extra. Omdat hun het dus voor je regelen. Achteraf beetje stom. Vervolgens pakte een gozer onze paspoort en reed weg met scooter, wij moesten een heel pokke eind lopen over de boarder in de hitte. Er was trouwens helemaal niemand verder. Maar eenmaal bij loket kregen we na 20 min wachten een stempel voor Cambodja. En vervolgens weer pokke eind lopen naar de volgende minivan die ons bracht naar het plaatjes Siem Reap. Bekend om de grootste tempel ter wereld: Angkor Wat. We zaten trouwens in het busje met een stel uit Nederland en uit België die Vlaams spraken dus was wel gezellig.
We hebben een hotel geboekt voor 5 nachten omdat we hier eigenlijk alleen de tempels willen zien. Hotel met zwembad alleen hier is het ook niet zulk mooi weer. Wat kan ik zeggen over Cambodja, dit is wel de grootste cultuur shock tijdens ons hele reis. Dit land is echt arm. En er word heel veel gebed en dan door kinderen. Kinderen van 5,6 jaar oud die vragen of je 1 dollar wilt geven. Of zelfs eten. Ik en Matt kunnen dit echt niet aan. Verder is het land ook totaal niet schoon. Het word erg overgenomen door Chinezen en Vietnamese waardoor de locals zelf geen rode cent krijgen. Ook moet je hier betalen met dollars, en dollars pinnen. Super slim natuurlijk want dat is meer waard. De stad is erg druk en veel toeristen en van die mannen met jonge meisjes.
De locals zijn overigens echt mega lief. Overdreven vriendelijk. We hadden namelijk gelezen van niet. We hebben een tuk tuk ontmoet die ons bracht naar hotel en ons aangeboden om ons de hele dag te brengen naar de tempels. Dus gister hebben we de hele dag een tour gedaan. We zijn begonnen bij de Angkor Wat. En werden om half 5 in de ochtend opgehaald om de zonsopgang vanaf de tempel te zien, want dat doet “iedereen” nouuuu er was geen zon te zien. Het was bewolkt dus dat was wel echt super jammer. Om 6 uur liepen we dus al door de tempel. Wel echt mega groot. En indruk wekkend. We raakte ook gewoon paar keer verdwaald.
Maar zelfs deze tempel, een beauty van Cambodja is niet van Cambodja zelfs. Het is gekocht door Vietnamese dus krijgen de locals hier geen rode cent van. En dat terwijl er 100000 toeristen per dag op afkomen. En de entree 37 dollar kost. Maar de ticket geeft ook entree voor de andere tempels Na een lekker ontbijtje. -De tuk tuk was inmiddels onze vriend geworden want hij was zo lief. Ik had ook weer medelijden. Hij was trouwens de eerste local die met ons samen ging eten tijds ons ontbijt. Wij vinden dat echt leuk want zo kom je te weten over het echte leven in Cambodja- nog wat andere tempels bekeken. Weet echt de namen niet meer. Maar eentje was echt zo veel mooier dan de Angkor, deze had gezichten en die lachte allemaal. Was echt prachtig. We hebben ook wat brutale aapjes gezien met babies. Echt mega schattig. Maar opassen voor je spullen dat wel.
Na wat tempels gezien te hebben werden we overgehaald om naar de floating village te gaan. Bij aankomst kostte dit 25 dollar pp. Wel duur grappie maar ja we waren er al. Dus met een boot vaar je door de village. Dit zijn mensen die op het water wonen omdat ze geen geld hebben voor huur en een huis. dus bouwen ze een soort klein woon bootje. Dit zijn dus alleen maar arme gezinnen. Ze hebben wel echt alles, tenminste wat je nodig hebt. School, een floating supermarkt. We hadden een privé bootje en de jongen van de boot vertelde ons over de village. We zijn op een floating restaurant geweest waar ze krokodillen hadden. Zielig wel want die waren gevangen voor toeristen en leefde dus in gevangenschap. Voor ons de eerste keer dat we echte krokodillen zagen. Verder deden we wat biertjes met de tuktuk vriend, die was namelijk mee en de gozer van de boot. Het was super gezellig. Alleen Toen we terug gingen wilden ze natuurlijk fooi, en waren erg ondankbaar voor 2 dollar. Terwijl Matt hun sigaretten gaven en een biertje. Dat is het dus met Cambodja. Ze willen overal geld. Ze doen lief maar willen er geld voor terug.
We waren ook nog niet eens de boot af en werden belaagd door kinderen die om 1 dollar vroegen. Ze zaten aan me tas hielden me vast. Het was niet normaal, vervelend ook. Totaal geen bescheidenheid. Maar dan ga je nadenken.. wat zou je doen als je geen geld hebt om te eten of voor een dak boven je hoofd? Als er zoveel toeristen komen met geld en dat weet je en dat je enigste kans is om te eten? Hun zijn hun bescheidenheid helemaal kwijt en doen alles aan om te overleven. Maar ook echt alles. Ze leren een zinnetje in het Engels en zo kunnen ze bedelen. En dan kan ik het enigszins begrijpen. Echt. En dat kan ik niet aan, we moeten zo erg waarderen wat we hebben. Maar dat kunnen we niet meer want we hebben al alles, alles en nog veel meer. Dus eigenlijk is onze bescheidenheid er ook van af. Want je wilt alleen maar meer en niks is genoeg. Het kan altijd beter of meer of anders. En dat is iets waar ik over ga nadenken, wat ik nu al doe. Meer te waarderen en niet alles te hoeven hebben. En niet zoveel nadenken wat we willen. Want waarom kan je gewoon niet nu leven en blij zijn met wat je nu hebt.
Maar goed, weer mooi verhaal. Zoveel dingen om over na te denken, en misschien veranderen. Maar je weet als je weer een paar weken in NL bent je mee gaat met NL, de sleur.
Vandaag de dag, het was mooi weer en zijn lekker bij zwembad gaan liggen. Zometeen gaan we naar de bios trouwens. Wel leuk. Film in het Engels!
morgen vertrekken we naar Phom Phen, hoofdstad Cambodja en dinsdag vliegen we naar Bali.
Tot volgende week.
Reacties
|
Chanel |
|
Henny |
|
Hennu |
Volg Mijn Reis © 2025. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact