Blog 12: Heimwee keihard in je face!
Geplaatst op 08 juni 2018 om 17:58 uur
Goedenavond voor mij en goedemiddag voor jullie. Weer paar dagen vertraagd. Sorry sorry.
Vandaag is het ...(kijkt op haar iPhone naar de kalender om te kijken wat voor datum het is) 8 MEI. Jullie lezen het goed. De heimwee kinkte in deze week, maar ik denk als jullie goed de blog hadden gelezen van vorige week dat het er al beetje aan zat te komen. Bij Matt trouwens meer dan bij mij. Misschien komt dat nog wel. Laat ik eerst onze wilde avonturen vertellen van deze week(not!)
31 mei, vorige week donderdag zijn we vertrokken naar het andere wilde party eiland Koh Phangan, nou ja eigenlijk gaan de meeste jongeren erheen voor de fullmoonparty, komen zo een 2.000 mensen op af. Die was de vorige avond. Wij helemaal niet aan gedacht. we vertrokken om rond half 11 en kwamen rond 22.00 uur aan op het andere eiland. Eerst met boot, toen bus en toen weer met de boot. Ik had gelukkig een paar reistabletten na achter gegooid dus hing ik geluk niet over de reling te kotsen. We hadden een bungalow gehuurd aan het strand met een zwembad. Natuurlijk prachtig en toen we meteen gingen we slapen en volgende dag wakker werden regende het. En Matt was ziek geworden, die had zijn eerste “voedselvergiftiging” opgelopen denken we dus veel konden we niet doen. Die arme jongen, en arme ik want voor alle vrouwen... jullie weten hoe het is als een man ziek is!!! Maar goed. De hele dag niks gedaan.
En toen was het daar: de heimwee. Nou voor mij niet echt heimwee want ik heb echt veeeeel ergere mee gemaakt. Maar Matt was het behoorlijk zat en wilde ook gewoon soms naar huis. Nou moeten we eerlijk zeggen, we vonden Thailand niet zo leuk, de mensen ook niet echt.. Tenminste waar we tot nu toe zijn geweest. Al die eilandjes, waar het dan ook nog slecht weer was en alles 10 x zo duur. Veel backpackers beginnen in Thailand om de cultuur shock te vermijden. Ja dat begrepen we nu wel want het is zo toeristisch. En je zult vast wel leuke dingen kunnen doen maar wij hadden er totaal geen zin in. We hebben denk 2 dagen alleen maar films op Netflix gekeken en een beetje gezwommen. Gewoon geen fut meer om te bedenken wat we gaan doen. Zelfs de hitte irriteerde ons. Maar dan besef je ook wel echt hoe verwend je bent met alles. Hoe geluk je hebt dat je in Nederland alles zo maar van zelf sprekend is. En dat alles ook voor je word neer gelegd. Ook wel een sleur genoemd. Het is vreselijk als je in Nederland bent maar als je dan hier bent is het toch iets wat je soms mist. Je bent hier namelijk op je zelf gewezen en alles moet je maar zelf uitzoeken. De vrijheid die je hebt in alles. En dat heeft ons de afgelopen Weel wel erg aan denken gezet. Ook wat we gaan doen als we terug zijn, hoe we onze toekomst zien en wat we moeten veranderen. Maar ja gingen we daarom ook niet een beetje backpacken?
Toen kwam de andere domper. Onze planning was om na Thailand, laos Cambodja naar de Filipijnen te gaan. We keken op onze rekening en zagen jawel dat het geld op raakt. Nou ja op raakt? Er komt gewoon niks meer bij. We hebben namelijk jaren gewerkt. Elke maand kreeg je geld en nu al maanden geen rooie cent. Dan lijkt het alsof je geld op raakt terwijl dat natuurlijk hartstikke logisch is. Filipijnen dus, na alles uit gerekend te hebben en alleen de vliegtickets was het ontzettend duur!! We schrokken ons kapot. En dat alleen de vliegtickets. We wisten wel dat Filipijnen duurde was dan alle andere landen maar zo duur. Toen zaten we er wel echt helemaal door heen. Matt helemaal. We hadden alle mogelijkheden uit gezocht van waar we het beste konden vliegen en hoe en hoe duur alles zou zijn. Maar kwamen toch steeds op het zelfde uit. Het is gewoon te duur, zo zonde want Filipijnen stond wel echt op ons lijstje! Wat ook mee telde is dat het regenseizoen is. En we hoorde dat er een typhoon in aantocht was. Dus de kans dat je op de eilanden zit met slecht weer was groot.
Oké we zeiden tegen elkaar laten we het even rusten een paar dagen. Maar dat was dus een paar dagen een rot gevoel.
Van Koh Phangan zijn we met een boot naar vaste land gegaan en van vaste land met een nacht trein naar Bangkok. Nacht trein was overigens wel heel grappig: Je zat tot 22.00 uur gewoon op stoelen en daarna kwam het personeel je bedje klaar maken. Ze klapte van alles uit en tadaa je had een bed onder en boven. Matt en ik sliepen boven op allemaal een bedje. En zo kon je de hele nacht slapen. De volgende ochtend kwamen we rond half 7 aan in Bangkok afgelopen maandag ochtend. Bangkok is de hoofdstad van Thailand en is mega modern. Wij zaten in een leuk hoteltje aan de meest “toeristische straat” na dat we even hadden geslapen, want we waren als nog kapot zijn we door die street gelopen! Oh mijn hemel want een mensen. En iedereen die je aanvalt of je een pak wilt kopen, wilt eten of je dit wilt kopen dat of je alles maar wilt kopen. Maar ja wij hadden net onze bankrekening gezien.
We waren het ook al snel weer zat. We waren gewoon erg down en in dubio wat moeten we nou doen. Gaan we naar de Filipijnen of niet. En wat doe je als je het even niet meer weet. Dan bel je de moederssssss! Natuurlijk. Die geven je altijd raad die je niet wilt horen maar waar je uiteindelijk toch naar luistert. En ook zo simpel “als het niet kan dan ga je niet” ja top ma! Goed verhaal lekker kort ook.
Matt zag het ook gewoon echt ff niet meer zitten enzo. Had niet verwacht, ik dacht dat ik de gene was die het zou krijgen maar het was Matt. Matt verlangt ook erg naar Ambon. Oké wat gaan we dan doen als we niet naar de Filipijnen gaan? Terug naar Bali en daar rondreizen en naar Gili eilanden en Flores ook een eilandje. Daar was Matt zijn neef en die heeft het ons ook erg naar ons zin gemaakt. Op 1 aug hebben we ook een bruiloft van zijn zusje en daar proberen we ook naar toe te gaan. Kost ons sowieso minder geld en dan kunnen we binnen ons budget blijven. Oké gaan we dat echt doen? We zaten nog steeds te twijfelen. En Bangkok deed ons ook niet echt goed, behalve het eten.
Ohhhhh Thais eten is zo lekker! En zo goedkoop, de streetfood dat, met zijn 2en kunnen we voor 3 euro eten en dan zitten we bomvol. We eten altijd dan ook echt op straat aan van die plastic stoeltjes en tafeltjes bij een klein kraampje. Thais eten is ook super PITTIG. Laat ik daar nou net van houden, tot buikpijn toe. Comfort food, het hielp een beetje. We zijn de rest van de 2 dagen alleen maar opzoek geweest naar eten. En naar een mall geweest, ook voor eten maar die was groot. Als je aan komt rijden word je verblind door alle lichten. En ik weet echt niet hoe groot die was maar we waren al binnen 5 min in de mall verdwaalt. Wel leuk, je had daar een grote speel hal en wanneer er een spelletje word gedaan volgen er meer bij Matt. Dus die heeft lekker rond gehuppeld daar en werd weer even een klein kind.
Nog steeds in twijfel moeten we toch verder. Van Bangkok naar Chiang mai. Naar het noorden van Thailand. Je kan met de trein maar wij namen de bus. Veeeeel goedkoper, je gaat dan wel overdag. Maar prima, 10 uur in de bus maar dan zit je wel op lekker stoelen die je helemaal languit kan zetten. Chiang mai. We zijn gister avond aangekomen. En toen we aankwamen, hadden we gelijk een goed gevoel. En dat scheelt ook. Als je het ergens niet leuk vind voel je dat gelijk. Chiang mai is wat traditioneler. Er zijn hier duizenden Tempels maar hier lopen nog echt monniken rond met van die oranje gewaden. Alles kan je lopen. Van die leuke straatjes en night marktjes met heel veel streetfood. Vandaag hebben we een zelfgemaakte tempel tour gedaan. Was leuk erg mooi ook, en zijn we naar een klein marktje gegaan. Ons gevoel is sinds vandaag dus veel beter. Vooral dat van Matt. We hebben de keuze dus gemaakt niet naar de Filipijnen te gaan. En terug naar Bali, gili, Flores en ambon. Het is maar zo maar mooie dingen gaan we nog zeker zien. Morgen gaan we naar de olifanten, we hebben helemaal research gedaan en hebben de beste en goede opvang gevonden. Ik ben erg benieuwd want dat staat wel echt op mijn Bucketlist. We gaan eten klaar maken, ze voeden met ze door de jungle lopen en dan niet op ze rijden en er lopen geen mannen met stokken. En ze mogen zelf baden. Dat hebben ze ook afgeschaft, dat mensen ze wassen want die beesten kunnen dat prima zelf dat zit in hun instinct.
Nou, maken jullie je maar verder niet ongerust. Het gaat weer goed en we hebben het weer naar ons zin. Dit hoort er bij, jezelf keihard tegen komen.. nou dat hebben we zeker. En we gaan dat nog zeker een paar keer krijgen. Al met al koester we elk moment en leren we zeker waarderen. Waarderen van alles wat we hebben en eigenlijk niet nodig hebben, want ik bedoel maar wij leven nu al bijna 4 maanden uit een backpack. Waarderen wat er allemaal bestaat in de wereld. Niet alleen maar nare dingen, wat je ziet als je het nieuws aan zet. Er zijn zulke mooie dingen in de wereld. En stoppen met dat gezeur! Want als we straks in NL zijn, dat koude kikkerlandje en weer beland in de sleur van elke dag maar moeten en AL die verwachtingen, wenste wij weer dat we weer hier waren. Maar goed, niet zeuren maar genieten!
Ik zal beloven dat onze volgende blogjes over weer over onze avonturen gaat.
bedankt voor het lezen! We missen jullie ook.
Guttendaaaag
Reacties
|
Chanel |
|
T. Loes |
Volg Mijn Reis © 2024. Alle rechten voorbehouden.
Algemene Voorwaarden | Linkpartners | Contact